பெண் குழந்தையைப் பொத்தி வளர்ப்பவரா நீங்கள்? ‘தங்கல்’ திரைப்படத்தைப் பாருங்கள்!

ஹரியானாவின் கதை இந்தியாவின் பெரும்பான்மை பெண்களின் கதையும் உண்டு. ஹரியானாவில் ஆண்:பெண் விகிதாசாரம் இந்தியாவிலேயே குறைவான ஒன்று. குழந்தைத் திருமணங்கள் அங்கு அன்றாட யதார்த்தம். காப் பஞ்சாயத்துகள் எனப்படும் வடநாட்டு கட்டப் பஞ்சாயத்துகள் நவ நாகரீக ஆடை அணிகிற பெண்களைத் தண்டிப்பது, சாதி அமைப்பை வலுவாகத் தூக்கிப் பிடிப்பது, ஆணவப் படுகொலைகளைக் கூட்டாகச் செய்வது ஆகியவற்றைத் தொடர்ந்து செய்கிறவை. ‘முட்டிக்குக் கீழ்தான் மூளை’ என அந்த மாநில ஆட்களை எள்ளி நகையாடுகிற அளவுக்கு நிலைமை மோசம். அப்படிப்பட்ட ஊரில் இருந்து தன்னுடைய மகள்களை மகத்தான சாதனைகளை நோக்கி நகர்த்தும் ஒரு தந்தையின் நிஜக்கதைதான் தங்கல்.

(கதையின் நெகிழ்வான தருணங்கள் இங்கே பேசப்பட இருக்கிறது. படத்தை இன்னமும் பார்க்காதவர்கள் படிப்பதை தவிர்க்கலாம்.)

ஒரு பெண்ணை எப்படி வளர்ப்பது? கண்ணின் மணியாக, கோழி தன்னுடைய குஞ்சை அடைகாப்பது போல வளர்ப்பது தான் பெரும்பாலான குடும்பங்களின் மனப்போக்கு. “ஐயே பொட்டப்பொண்ணு!” எனப் பல குடும்பங்கள் கதறுவது ஊரக இந்தியாவின் உண்மை முகம். காரணம் வரதட்சணை கொடுத்துப் பெண்ணை எப்படியேனும் கட்டிக் கொடுப்பது என்பதே அந்தப் பெண்ணுக்குத் தாங்கள் செய்யக்கூடிய மகத்தான சேவை என்று பதிய வைக்கப்பட்டு இருக்கிறது.
தன்னளவில் நிராசையான இந்தியாவிற்குச் சர்வதேச பதக்க கனவை தன் மகள்களின் வழியாகச் சாதிக்க நினைக்கும் மகாவீர் சிங்கிடம் அவரின் மனைவி கேட்கிறார்,
“இப்படிக் கிராப் வெட்டி ஆண் பிள்ளைகள் போல ஷார்ட்ஸ் போட்டு வளர்த்தால் எந்தப் பையன் கட்டிப்பான்?”

“என் பொண்ணுங்களுக்கு ஏத்த மாப்பிள்ளைக்கு அலைய மாட்டேன். அவங்களைத் தைரியமா, நம்பிக்கையுள்ளவங்களா வளர்ப்பேன். அவங்களுக்கான மாப்பிளைகளை அவங்களே தேடிப்பாங்க.” என்று அந்த மல்யுத்த நாயகன் சொல்கையில் சிலிர்க்கிறது.

பெண்கள் வெளியிடங்களில் புழங்குவதே பெரும்பாலும் தடுக்கப்பட்ட மாநிலத்தில் ஆண்களுடன் மகளை மல்யுத்தம் செய்ய வைக்கிறார். ஊரே எள்ளி நகையாடுகிறது. வகுப்பில் ஆண் பிள்ளைகள் சீண்டுகிறார்கள். ஆனால், தேசியளவில் தங்கப் பதக்கத்தை ஜெயித்து வருகையில் ஊரே திரண்டு தங்களின் மகளாக வாரியணைத்துக் கொள்கிறது.
பெண்களை அழகுக்காக மட்டுமே ஆண்கள் ரசிப்பார்கள் என்பது பொதுபுத்தி. சமீபத்தில் பி.சாய்நாத்தின் ‘PARI’ தளத்துக்காகப் பருத்தி வயல்களில் இருந்து பாராலிம்பிக்ஸ் நோக்கி என்கிற கட்டுரையை மொழிபெயர்த்தேன். அதில் வளர்சிக் குறைபாடு உள்ள அம்பிகாபதி எனும் பெண் தேசிய அளவில் சாதித்த பொழுது அவருக்கு ஏற்பட்ட அனுபவத்தை இப்படிப் பதிவு செய்திருந்தார்: “எனக்குப் பெரிய ரசிகர் பட்டாளமே ஊரில் இருக்கிறது. ஒவ்வொருமுறை வெற்றியோடு அவர் திரும்புகிற பொழுது எண்ணற்ற கட்டவுட்களுடன் எங்க ஊரின் ரசிகர்கள் (பெரும்பாலும் ஆண்பிள்ளைகள்) வரவேற்கிறார்கள். “ புற அழகைத் தாண்டி அளப்பரிய சாதனைகள் சார்ந்தும் சமூகம் கொண்டாடும் என நம்பிக்கை தரும் தருணங்கள் அவை.

மகாவீர் சிங் பெண்ணியவாதி இல்லை. அவரின் மனைவியை வீட்டு வேலைகளே செய்ய வைக்கிறார். போயும், போயும் பெண் குழந்தை பிறந்ததே என்று முதலில் வருந்துகிறார். “எதுனாலும் தங்கம் தங்கம் தான்” எனத் தெருச்சண்டையில் மகள்கள் ஈடுபடும் பொழுது உணர்கிறார். எதிர்த்து ஆட பெண்கள் இல்லாத களத்தில்,, ஆண்களோடு மோதவிட்டு வார்த்து எடுக்கிறார். வாய்ப்புகள் இல்லை, வீட்டை விட்டு எப்படி வெளியே அனுப்புவது என அஞ்சும் பெற்றோர்கள் அந்தக் காட்சியில் விழித்துக் கொள்ளலாம்.

தந்தைக்கும், பயிற்சியாளருக்கும் இடையேயான போராட்டத்தில் சிக்கிக் கொள்ளும் மகாவீர் சிங் ‘எந்தத் தேர்வும் எனக்கு இல்லை.’ என்று வயிற்றைக் கழுவ வேலையில் தன்னுடைய மல்யுத்த கனவுகள் மலர்ந்த காலத்தில் தங்கிவிட்டார். அவரின் சர்வதேச கனவுகள் சாம்பலானது. மகள் சாதிக்கிறாள் என்று தெரிந்ததும் வேலையைத் தூக்கி எறிந்துவிட்டு வாழ்க்கையோடு மல்யுத்தம் செய்கிறார்.

இந்தியாவின் தனிநபர் பதக்கங்களில் பெண்களின் பங்களிப்பு ஆண்களைவிட மேம்பட்டதாக இருக்கிறது. போதுமான வாய்ப்புகள் இன்மை, ஏளனம், வறுமை என்று பலவற்றை ஆண் வீரர்களைப் போல அவர்கள் எதிர்த்துப் போராடுவது ஒருபுறம் இவை அனைத்துக்கும் மேலே மகாவீர் சிங் சொல்வதைப் போல, “கேவலம் பொண்ணு” என்று பார்க்கும் சமூகத்தின், ஆண்களின் அன்றாடப் போரை எதிர்த்து கத்தி சுழற்றிய தங்கங்கள் அவர்கள்.

இஸ்லாமிய குடும்பத்தைச் சேர்ந்த கறிக்கடை பாய் கோழிக் கறியை குறைந்த விலையில் மகாவீர் சிங்கின் மகள்களுக்குத் தருகிறார். உச்சபட்ச காட்சிக்கு முன்னால் தன்னுடைய மகள்கள், “அப்பா அக்கா ஆடுறதை பாக்கணும்!” என்று கேட்டுக் கொண்டதற்காகப் பாய் அவர்களை வண்டியேற்றி அழைத்து வருகிறார். மகாவீர் சிங் சொல்கிறார், ‘மகளே! நீ நாளைக்கு நன்றாக ஆடவேண்டும்., உன்னை யாரும் மறக்கவே முடியாதபடி ஆடவேண்டும். உன் தங்கம் பல பெண்களை
அடக்குமுறைகளை, அடுப்படியைத் தாண்டி அடித்து ஆட உற்சாகப்படுத்தும்.’

சீதையைப் போல இரு, தமயந்தியைப் போல இரு, பெண்ணாய் இரு.” என்றெல்லாம் சொல்லாமல், ‘பி.டி. உஷாவைப் போல வா, அஞ்சு பாபி ஜார்ஜ் போல அசத்து, தீபிகா போல அடித்து ஆடு, சிந்து போல பெருமை தேடித் தா, சானியா போல சரித்திரம் படை.’ என ஊக்குவிக்க படம் சொல்லித் தருகிறது.

நிஜ நாயகன் மகாவீர் சிங்குக்கும், கீதா, பபிதா எனும் தங்கத் தாரகைகளுக்கும், அமீர் கானுக்கும், இந்தப் படக்குழுவினருக்கும் சிரம் தாழ்ந்த வணக்கங்கள். கிரிக்கெட்டை தாண்டி பல்வேறு விளையாட்டுகளின் மீதும், பெண்களைப் பொத்தி வளர்க்கும் போக்கை மாற்றிக் கொள்ளவும் இந்தப் படம் ஊக்கப்படுத்தும்.

எளிமையான வாழ்க்கையைக் கேட்காதீர்கள், எதிர்த்து போராட மகள்களுக்குச் சொல்லித் தாருங்கள். பஞ்சு மெத்தையில் மடியில் படுக்க வைக்காதீர்கள். மண்ணில் மிருகங்களோடு வாழவேண்டிய நிலையில் நம்பிக்கை தாருங்கள். ஆடைகளிலும், முடியிலும், பெண்ணின் ஆடம்பரத் திருமணத்திலும் இல்லை குடும்பத்தின் பெருமை என்று அடித்துச் சொல்கிறது இந்தப் படம்.

“சாதனைக்காக சாபங்களைக் கடக்கத்தான் வேண்டும்!” – ஊடகவியலாளரின் நம்பிக்கை உர

http://vuukle.com/widgets/powerbar.aspx?id=9_74942&host=www.vikatan.com&url=http://www.vikatan.com/news/coverstory/74942-to-achieve-success-we-have-to-come-across-curse.art&api_key=723182a6-c9d2-4dad-83c7-b83b272390df&article_title=%E2%80%9C%E0%AE%9A%E0%AE%BE%E0%AE%A4%E0%AE%A9%E0%AF%88%E0%AE%95%E0%AF%8D%E0%AE%95%E0%AE%BE%E0%AE%95%20%E0%AE%9A%E0%AE%BE%E0%AE%AA%E0%AE%99%E0%AF%8D%E0%AE%95%E0%AE%B3%E0%AF%88%E0%AE%95%E0%AF%8D%20%E0%AE%95%E0%AE%9F%E0%AE%95%E0%AF%8D%E0%AE%95%E0%AE%A4%E0%AF%8D%E0%AE%A4%E0%AE%BE%E0%AE%A9%E0%AF%8D%20%E0%AE%B5%E0%AF%87%E0%AE%A3%E0%AF%8D%E0%AE%9F%E0%AF%81%E0%AE%AE%E0%AF%8D!%E2%80%9D%20-%20%E0%AE%8A%E0%AE%9F%E0%AE%95%E0%AE%B5%E0%AE%BF%E0%AE%AF%E0%AE%B2%E0%AE%BE%E0%AE%B3%E0%AE%B0%E0%AE%BF%E0%AE%A9%E0%AF%8D%20%E0%AE%A8%E0%AE%AE%E0%AF%8D%E0%AE%AA%E0%AE%BF%E0%AE%95%E0%AF%8D%E0%AE%95%E0%AF%88%20%E0%AE%89%E0%AE%B0%E0%AF%88%20#MustRead%E2%81%A0%E2%81%A0%E2%81%A0%E2%81%A0&vuukle_strings=&vuukle_div=vuukle_div

ஊடகத் துறையில் சாதனை படைக்க சில சாபங்களை விதைத்திருக்கிறார், சுஹாசினி ஹைதர். இவர், புகழ்பெற்ற ஊடகவியலாளர். தற்போது, ‘தி இந்து’ ஆங்கில இதழின் அயலுறவு பிரிவின் ஆசிரியர். WORLD MEDIA ASSOCIATION-ஐச் சேர்ந்த மாணவர்களின் பட்டமளிப்பு விழாவில் அவர் ஆற்றிய உரையின் தமிழாக்கம் இது:

‘‘ஊடகத் துறை மாணவர்களுக்காக நிகழ்த்தப்பட்ட உரை என்றாலும் அனைவரும் வாசிக்க வேண்டிய ஒன்று.
ஊடகத் துறையில் பட்டம் பெறப்போகும் உங்களுக்கு என்னுடைய நெஞ்சார்ந்த வாழ்த்துகள். தற்போது அந்தத் துறையில் நிலைமை சரியில்லை என்பதும், அங்கே வேலை கிடைப்பது குதிரைக் கொம்பான காரியம் என்றும் பலர் சொல்லக் கேட்டிருக்கலாம். அவை, உண்மையே என நான் அழுத்திச் சொல்வேன்.

நான், 15 வருடங்களுக்கு முன்னால் ஊடகத் துறையில் நுழைவதற்காக… பல கனவுகளோடு அதில், காலடி எடுத்து வைத்தேன். அப்போதும் நிலைமை மோசமாகத்தான் இருந்தது. தொலைக்காட்சியில், வேலை கிடைப்பது கஷ்டம் என்பதைவிட… வேலை கிடைப்பது சாத்தியமே இல்லை என்கிற சூழல் நிலவியது. என்னை ஏழு நிராகரிப்பு கடிதங்கள் வரவேற்றன. ஒரு நிறுவனம், ‘அடுத்த வருஷம் பாத்துக்கலாம் மேடம்’ என்றார்கள். இன்னொரு நிறுவனமோ, ‘இனிமேல் தயவுசெய்து அழைக்காதீர்கள்’ என்று கறார் காட்டினார்கள். எல்லாம் முடிந்துபோனது எனத் தோன்றிய நேரத்தில்… இறுதியாக ஒரு முயற்சி செய்து பார்த்துவிடலாம் என ஒரு நேர்முகத் தேர்வுக்குச்  சென்றேன். அது, செய்தி நிறுவனமில்லை. ஓர் ஆவணப்பட நிறுவனத்தில், விற்பனைத் துறையில் வேலைக்கான நேர்முகம் அது. என்னுடைய சான்றிதழ்களுக்கு இந்த வேலையாவது கிடைத்துவிடாதா என ஆவலோடு நான் அங்குச் சென்றேன்.

என்னுடைய இதழியல் பட்டத்தை… நான், பாஸ்டன் பல்கலையில் பெற்றிருந்தேன். ஐ.நா-வில், நியூயார்க் நகரில் உள்ள சி.என்.என். நிறுவனத்தில் நான் பணியாற்றி இருந்தேன். சில காலம் சி.என்.என். நிறுவனத்தின் டெல்லி தயாரிப்பாளராகப் பணியாற்றிவிட்டு, பின்பு… அந்த வேலையிலிருந்து விலகினேன். இவற்றை எல்லாம் என்னை நேர்முகம் செய்த நபரிடம் பொறுமையாகச் சொன்னேன். அவற்றை, காதுகொடுத்து கேட்டுவிட்டு அவர் சன்னமான குரலில் என்னை நோக்கிச் சொன்னார், ‘நீங்கள் இந்த வேலைக்குத் தகுதியானவர் என்று நான் உங்களுக்குச் சொல்லித் தெரிய வேண்டியதில்லை. நீங்கள் தன்னம்பிக்கையால் மிளிர்கிறீர்கள். இந்தப் பணியிலும் நீங்கள் மின்னுவீர்கள். இந்த வேலையை நேசிக்கவும் நீங்கள் பழகிக்கொள்ளலாம். நீங்கள் நெகிழ்வான தன்மை கொண்டவராக தெரிகிறீர்கள். எனினும், உங்கள் இதயத்தின் ஓர் ஓரத்தில் இந்த வேலையை உங்களுக்குக் கொடுத்ததற்காக என்னை வெறுப்பீர்கள். உங்களின் மனமெல்லாம் செய்தி ஊடகத்தின் மீதே உள்ளது. என்னை நீங்கள் வெறுப்பதை நான் விரும்பவில்லை. இந்த வேலையை உங்களுக்கு நான் தரப்போவதில்லை.’

என்னைப்போலவே நீங்களும் இப்படிப்பட்ட நிராகரிப்பைச் சந்திக்க வேண்டும் என்று நான் ஆசைப்படுகிறேன். எந்த வேலையின் மீது நம்முடைய மனம் காதல் கொண்டிருக்கிறது என உணர இப்படிப்பட்ட நிராகரிப்புகள் உதவுகின்றன. நீங்கள் விருப்பப்பட்டுச் சேரும் பணியில் அதைவிட்டு விலக 1,000 காரணங்கள் கொட்டிக் கிடக்கும். ஆனால், அதுதான் உங்களின் மனம் விரும்புகிற வேலை என்கிற ஒரே காரணம்தான், உங்களை அந்தப் பணியில் இயங்கவைக்கும்.

நான் பைத்தியக்காரி என்று நீங்கள் உள்ளுக்குள் சபிக்கக்கூடும். பட்டம் பெறுகிற நாளில் உங்களுக்கு வேலை கிடைக்காமல் போகட்டும் என்று நான் விரும்புவதாகச் சொல்வது உங்களுக்கு அதிர்ச்சி தரலாம். நான் அதற்கு மட்டும் ஆசைப்படவில்லை. ‘கேட்டேன், கேட்டேன்’ என உங்களுக்காக நான் கேட்கும் வரங்கள் சில உண்டு.

1. உங்களுக்கு மோசமான பாஸ் (Boss) கிடைக்க வேண்டும். உங்களை அழவைக்கும் ஒருவராக அவர், இருக்க வேண்டும். இது மிகக் கடுமையான பணி என்பதை நேர்மையாக ஒப்புக்கொள்ள வேண்டும். அடித்துப்பிடித்து, முந்திக்கொண்டு செய்தி சேகரிக்க வேண்டிய துறை இது. கலங்காத நெஞ்சம் கொண்டவராக நீங்கள் இருந்தாலே சாதிக்க முடியும். என்னுடைய முதல் இதழியல் பணிக்கால நினைவு என்ன தெரியுமா? நீதிமன்ற வளாகத்துக்கு வெளியே ஊடக வெள்ளத்தில் ஓர் ஏணியைவிட்டு தலைகுப்புற தள்ளப்பட்டதுதான். என்னுடைய மைக் என் கையிலிருந்து கீழே விழுந்து, நான் எழ கஷ்டப்பட்டுக்கொண்டு நின்ற கணத்தில் என் கேமராமேன் துளிகூட கருணை காட்டவில்லை. ‘சீக்கிரம் எழுந்துவந்து வேலையை முடிம்மா…’ என்று அவர் கத்தினார். அப்போதுதான் நான் ஓர் அடிப்படை பாடத்தை கற்றுக்கொண்டேன். வேலைக்களத்திலும், அலுவலகத்திலும் உங்களை வெளியே தள்ள முயல்கையில் முண்டியடித்து உங்களுக்கான இடத்துக்காக நீங்கள் போராட வேண்டும். அன்றைய பரபரப்பான நேர்முகத்தைத் தவறவிட்டதற்காக உங்களுடைய பாஸ், கண்டமேனிக்கு வசைபாடுவது நிகழ்ந்துவிடுமோ என அஞ்சாதீர்கள். அவர் திட்டுவதை செவிமடுங்கள், கழிப்பறைக்குச் சென்று சற்று அழுதுவிட்டு, முகத்தைத் துடைத்துக்கொண்டு அடுத்த போராட்டத்துக்குத் தயார் ஆகுங்கள். ‘பரவாயில்லை, அடுத்தமுறை பார்த்துக் கொள்ளலாம்…’ என்கிற பாஸ் உங்களுக்குக் கிடைத்தால்… நீங்கள் முன்னேறவே மாட்டீர்கள்.  

2. உச்சி வெயிலில் அலைந்து திரியும் அவஸ்தையான நாட்கள் நிறைய உங்களுக்கு வாய்க்கட்டும். இந்தவேளையில்… யாரோ ஒருவரின் நடைபாதையிலோ, யாரோ ஒருவரின் வீட்டு முன்னாலோ… அவர் வீட்டுக்குள் போவதற்கோ, வெளியே வருவதற்கோ காத்திருக்கும் கணங்கள் பல ஏற்படும். அப்போது வேகாத வெயிலில் நிற்க வேண்டிவரும். அப்படி நிற்கிறபோது, பல நண்பர்கள் கிடைப்பார்கள். கொளுத்தும் வெயிலில் செய்ய வேறு வேலையில்லாமல் வியர்த்துக் கொட்டிக் கொண்டிருக்கும் நிலையில், பிறருடன் பேசுவதுதானே ஒரே ஆறுதல்? சமயங்களில் அந்த நாளின் பரபரப்பான ஃப்ளாஷ் நியூஸ் வெகுநேரம் காத்துக்கொண்டு இருக்கும் நபருக்கே கிட்டும். கடந்த மாதம்  ஆங் சான் சூசியின் வீட்டுக்கு அதிகாலையிலேயே சென்று வெளியில் காத்திருந்தேன். எனக்கு ஃப்ளாஷ் நியூஸ் எதுவும் கிடைக்கவில்லை. மாறாக, வெளியே உலாவ வந்த சூசியின் நாயுடன் நட்பானேன். 

3. மோசமான பல சகாக்கள் உங்களுக்கு வாய்க்கட்டும். இது சாபம்போலத் தோன்றும், ஆனால், அப்படித்தான் மிகச்சிறந்த பல செய்திகள் எனக்குக் கிடைத்தன. அவர்களுக்குத் தரப்படும் பணியைச் சரியாகச் செய்யாமல் போய்… அது, நம் கைக்கு வரும்போது கச்சிதமாகச் செயலாற்ற வேண்டும். தட்டிக் கழிப்பதல்ல வெற்றி, தகிப்பான சூழலில் தங்கமாக ஒளிரவேண்டும். வாய்ப்புக் கிடைக்கும் கணத்தில் அடித்து விளையாடுங்கள். 

4. கணினியும், அலைபேசிகளும் வேலை செய்யாத இடங்களில் நீங்கள் பணியாற்ற நேரிட வேண்டும் என விரும்புகிறேன். ஆளரவமற்ற ஒரு கிராமத்துக்கு நீங்கள் செய்தி சேகரிக்கச் செல்லவேண்டும். டெட்லைன் கவலைகள் இல்லாமல், மணிக்கொரு முறை நிலவரத்தைத் தெரிவிக்க வேண்டிய நிலையில்லாமல், ஒரு செய்திக்காக மூன்று நாட்கள் அலைய வேண்டிய ஆனந்தத்தை நீங்கள் அனுபவிக்க வேண்டும். நான் மீனவர்களுக்கு உதவும் கணினி நிரல் ஒன்றைப்பற்றிச் செய்தி சேகரிக்க அதிகாலை மூன்று மணிக்கு கடலுக்குச் சென்றேன். மூன்று மணிநேரம் மீனவர்களுடன் உலாவி, அலைகளின் பேரொலியில் மனம் லயித்து, வலை முழுக்க மீன்களுடன் வருவதைக் காண நேரிட்ட அந்தக் கணத்தின் ஆனந்தம் சொல்லில் அடங்காதது. கோரமண்டல கடற்கரையில் தன்னந்தனியாக இயற்கையின் பிரமாண்டத்தைக் கண்ணுற்ற அந்தக் கணம் உன்மத்தம்! 

5. விசித்திரமான, அதிர்ச்சி தரும் நபர்களோடு நிறைய நேர்முகங்கள் உங்களுக்கு வாய்க்கட்டும். அரசியல் சரித்தன்மை மிக்க, கண்ணியமான, மென்மையான ஆளுமைகள் உங்களுக்கு எப்போதும் வெற்றி பெறுவதற்கான திண்மையைத் தரமாட்டார்கள். 

6. இன்னமும் அபாயகரமான என்னுடைய ஆசைகளை நீட்டிக்கொண்டே போக முடியும். எனினும், நான் அவ்வளவு மோசமானவள் இல்லை. உங்களைப் புரிந்துகொள்ளும் பெற்றோர்கள் உங்களுக்குக் கிடைக்கட்டும். என்னுடைய முதல் சம்பளம் போக்குவரத்துச் செலவுக்கே சரியாக இருந்தது. என்னுடைய இரண்டாவது சம்பளம் என்னுடைய அரை வயிற்று சாப்பாட்டுக்கே போதவில்லை. இங்கே கைநிறைய சம்பளத்தை உடனே வாரித்தர மாட்டார்கள். இங்கே வேலை செய்ய ஒரே காரணம், அதன்மீதான காதல்தான். உங்களின் பெற்றோர்கள் உங்களைப் பல வகைகளில் புரிந்துகொள்ள வேண்டும். 1996 ஜம்மு – காஷ்மீர் தேர்தல்கள் என் திருமணத்துக்கு ஒரு வாரத்துக்கு முன்னால் நடைபெற்றன. ‘நீ வீட்டுக்கு கல்யாணப் புடவை எடுக்க வராவிட்டால்… கல்யாணத்தை நிறுத்திவிடுவேன்’ என்று அம்மா என்னை அச்சுறுத்தினார். என்னுடைய திருமணத்துக்கு இரண்டு நாட்களுக்கு முன்னால்… என்னுடைய பாஸ், ஆப்கானில் அதிபர் நஜிபுல்லா தூக்கிலிடப்பட்ட நிலையில் அங்குச் சென்று
பணியாற்றச் சொன்னார். நான் அதை ஏற்கவில்லை. உங்களுக்கு வயதாக, வயதாக புரிந்துகொள்ளும் கணவன், மனைவி, குழந்தைகள் கிடைக்கட்டும். சுனாமி தினத்தன்று மதியம் சாப்பாட்டுக்கு வந்துவிடுவதாக குழந்தைகளிடம் சொல்லிவிட்டுச் சென்றேன். மதிய சாப்பாட்டுக்கு 14 நாட்கள் கழித்து வீட்டுக்கு வந்தேன். 

7. ஒருவேளை நீங்கள் விரும்பிய வேலை கிடைக்காமல் போனாலும், உங்களுக்குக் கிடைத்த பணியை பேரன்போடு புரிவீர்கள் என விரும்புகிறேன். ஏனெனில், உங்களின் வாழ்க்கையின் மகத்தான பாடங்கள் எதிர்பாராத தருணத்தில், எண்ணமுடியாத மனிதர்களிடம் இருந்து கிட்டும். பர்வேஸ் முஷரப் ராணுவத்தில் தன்னுடைய அன்னையின் ஆசைக்காகச் சேர்ந்தார் என்று அறிந்துகொண்டேன். ‘ஏன் அப்படி’ என அவரிடம் கேட்டேன். ‘என் அம்மாவுக்கு ராணுவச் சீருடை பிடிக்கும்’ என்றார். நரேந்திர மோடியின் அம்மா, ‘தன் மகன் திருமணம் செய்து கொள்ளாவிட்டால் அவருடன் வாழமாட்டேன்’ என்று பிடிவாதம் பிடித்தார். தன்னை மகன் பார்த்துக் கொள்ளாமல்… தான் மகனைப் பார்த்துக்கொள்ள வேண்டிய நிலைமை வேண்டாம் என அவர் கவலைப்பட்டார். ‘மன்மோகன் சிங், இறுதியாக குடும்பத்தோடு சுற்றுலா சென்று 40 வருடங்கள் ஆகிவிட்டன’ என அவரின் மனைவி தெரிவிக்கிறார். சி.என்.என் நிறுவனத்தை உருவாக்கிய டெட் டர்னர் இன்றுவரை மின்னஞ்சலைப் பயன்படுவதுவது இல்லை. அதை கச்சிதமாகக் கையாளும் காதலியை அவர் பெற்றுள்ளார். 

இதுதான் இறுதி இலக்கு என்று எதுவுமில்லை. இங்கே நிறைய பணி உயர்வுகள் கிடைக்காது. தெளிவான பாதை என்று எதுவுமில்லை; முன்மாதிரிகள் இல்லை; ஓய்வு வயது என்று ஒன்றில்லை. இவற்றை மனதில்கொண்டு ஒவ்வொரு கணத்தையும் அனுபவியுங்கள். இந்தப் பயணம் மட்டுமே உங்களுக்கானது. வாழ்த்துகள்!’’ 

டெண்டுல்கர் vs கோலி! யார் கிரிக்கெட் கில்லி?

டெண்டுல்கர் VS கோலி! சச்சின் ரசிகர்கள் உண்மையை ஏற்றுக்கொள்ளப் பயப்படுகிறார்களா?

ஆஸ்திரேலியாவை கோலி அடித்துத் துவம்சம் செய்த, 82 (51) ரன்களை அள்ளிய ஆட்டம் மீண்டும் டெண்டுல்கர், கோலி இருவரில் யார் மேலானவர்? என்கிற விவாதத்தை உயிர்ப்பித்து உள்ளது. சார்ஜாவில் 1998-ல் கங்காருக்களுக்கு மரணபயத்தைச் சச்சின் காட்டிய ஆட்டத்துக்குச் சற்றும் சளைத்தது இல்லை இந்த ருத்ர தாண்டவம். அதே சமயம், மேலும் விவாதத்தைத் தொடர்வதற்கு முன் ஒரு எச்சரிக்கை அவசியம் தேவை. சச்சின், கோலி இருவரையும் ஒப்பிடுவது பல்வேறு காரணங்களுக்காகச் சரியான ஒன்றல்ல. இருவரும் வெவ்வேறு சகாப்தங்களில் ஆடியவர்கள். அந்தக் காலங்கள் ஓரளவுக்கு ஒன்றிப்போயின என்றாலும் அவர்களின் காலங்கள் வேகமாக மாறும் கிரிக்கெட் விதிகள், ‘கிரிக்கெட் ஆட்டம்பற்றி மனநிலை’ ஆகியவற்றைக் கருத்தில் கொண்டு பார்க்கையில் தனித்துவமானவை. T-20 யின் வருகை கிரிக்கெட்டின் எல்லைகளை, அடித்து அடையும் ஸ்கோர்களை, நொறுக்கித் தீர்க்கும் பாணியை, அடையக் கூடிய இலக்குகளை ஏற்றிக்கொண்டே போகிறது.

அதனால் என்ன? இந்த ஒப்பீடு நியாயமற்றது என்பதற்காக, அந்த ஒப்பீடு நிச்சயம் பிரபலமற்றது இல்லை. நாம் அனைவரும் ஒப்பீடுகளை விரும்புகிறோம். நமக்குப் பிடித்த கிரிக்கெட் நாயகனுக்குச் சாதகமாக இந்த ஒப்பீடு அமையும் என்றால் பெருத்த அலப்பறையைக் கொடுப்போம். நம்முடைய இதய நாயகருக்குச் சாதகமாக ஒப்பீடு இல்லையென்றால் மட்டுமே ஒப்பீட்டை நாம் தவிர்ப்போம். அப்பொழுது கூட, பல்வேறு சாதனைப்பட்டியல்களைத் தோண்டித் துழாவி நம்முடைய வாதத்துக்கு வலு சேர்க்கும் ஒரே ஒரு ஆதாரத்தையாவது தந்துவிடத் துடிப்போம். நாம் தேடிக் கண்டடையும் புள்ளிவிவரங்களில் நாம் விரும்புவதை அழுத்தமாய்ச் சொல்லும் மறைமுக நோக்கம் உள்ளது. கிரிக்கெட் எனும் மாறிக்கொண்டே இருக்கும் ஆட்டத்தில் புள்ளிவிவரங்கள் அவரவரின் தேர்வுக்கு ஏற்ப பயன்படுத்துவது இயல்பான ஒன்றுதானே?

இப்பொழுது குடைந்து கொண்டிருக்கும் கேள்விக்கு வருவோம்! டெண்டுல்கர் ரசிகர்கள் மாய உலகத்தில் மறுதலிப்பில் வாழ்கிறார்களா? தேர்வு செய்யும் சூழல்கள், புள்ளிவிவரங்கள் இரண்டுமே முக்கியம் என அறிந்திருக்கும் நமக்குக் கோலி சச்சினை விட முழுமையான, மேலான ஆட்டக்காரர் என்பது புரியவில்லையா? கோலி பெரிய ஸ்கோர்களைச் சேஸ் செய்யும் ஆட்டங்களில், ரத்தக் கொதிப்பை அதிகரிக்கும் அழுத்தம் மிகுந்த ஆட்டங்களில் அற்புதமாக வெளிப்படுகிறார் என்பதும், அத்தகைய சூழல்களில் சச்சின் சொதப்புவது அடிக்கடி நிகழ்ந்த ஒன்று என்பதும் இவர்களுக்குத் தெரியவில்லையா? அணிக்காக ஆடுவதை விடத் தன்னுடைய சொந்த சாதனைகளுக்காக ஆடுகிறார் என்கிற கூர்மையான விமர்சனத்தைச் சச்சின் தன்னுடைய காலத்தில் எதிர்கொண்டார் அல்லவா? இது ஒற்றைத் தரப்பின் குரலாக இருந்தாலும் அப்படிப்பட்ட குறைபாடு கோலியிடம் இருப்பதாகக் கூட யாரும் எண்ணுவதில்லை.

டெண்டுல்கர் சொதப்பித் தள்ளுபவராக இருந்தார். டெஸ்ட் போட்டியின் நான்காவது இன்னிங்க்ஸ்களில், பெரிய தொடர்களின் இறுதிப் போட்டியில், மிகப் பெரிய இலக்கை சேஸ் செய்கையில், இக்கட்டான சூழலில் எல்லாம் சச்சின் ரசிகர்களின் நம்பிக்கைகளைத் தகர்க்கும் வகையில் நடந்து கொள்வதை வழக்கமாகக் கொண்டிருந்தார். அதேசமயம், கிரிக்கெட்டின் மகத்தான திருவிழாவான உலகக்கோப்பையில் மற்ற அனைவரை விடவும் அதிகமான ரன்களை அடித்தவராக எட்டுவதற்கு அரிய இடத்தில் சச்சின் நிற்கிறார். சென்னையில் இங்கிலாந்துக்கு எதிராக 2008–ல் அவர் நான்காவது இன்னிங்க்ஸ் விளாசிய 103* கிரிக்கெட் வரலாற்றில் நான்காவது இன்னிங்க்ஸில் அடிக்கப்பட்ட அற்புதமான சதங்களில் ஒன்று. அதே வருடம் நடந்த காமன்வெல்த் பேங்க் தொடரின் போட்டிகளில் அடுத்தடுத்துச் சிட்னியில், பிரிஸ்பேனில் அவர் விளாசிய 117*, 91 ரன்கள் இந்தியாவை வெற்றி பெற வைத்தன. சச்சினின் மகத்தான சாதனைகள் கொண்ட நெடிய பட்டியல்கள் குறித்தும் அவர் தலையில் சுமந்த ஆட்டம் அவர் விக்கெட் விழுந்த பின்னர் என்ன ஆனது என்பதைக் குறித்தும் பேசிக்கொண்டே இருக்கலாம். டெண்டுல்கர் ஓபனிங் பேட்ஸ்மேன், அவர் ஆட்டத்தை முடித்து வைப்பவர் அல்ல என்பதையும் சொல்லவேண்டும். அதே சமயம், கோலியும் மிடில் ஆர்டர் பேட்ஸ்மேன் இல்லை. அவர் மூன்றாவதாகக் களமிறங்கி தூள் கிளப்புகிறார். கோலி மனித பலவீனங்களை ஓரங்கட்டிவைத்தவர் போல லாவகமாக ஆடி தன்னைச் சுற்றியிருக்கும் சவால்களைச் சாய்த்து சிரிக்கிறார்.

சச்சின் பலவீனங்களால் ஆனவர் தான். ஆனால், அந்தப் பலவீனங்கள் தான் அவரை முழுமையானவர் ஆக்கியது. அவரின் பின்னங்கால் கவர் டிரைவ், லெக் ஃப்ளிக்கைப் போலவே அவரின் பலவீனங்கள், காயங்கள் ‘டெண்டுல்கர்’ என்கிற புலப்படாத புதிரை

முழுமையாக்கின. ஒரு மகத்தான வீரர் அவரின் வெற்றிகளை விடத் தோல்விகளாலேயே நினைவுகூரப்படுகிறார் என்பது சச்சினின் புகழ்பாடுபவர்களின் வாதமாக இருந்து வந்திருக்கிறது. பயங்கரமான வக்கார் யூனுஸின் பந்தை ரத்தம் கொட்டும் மூக்கோடு எல்லைக் கோட்டுக்கு விரட்டியது, 2003 உலகக்கோப்பையில் டர்பனின் கிங்க்ஸ்மீட் மைதானத்தில் ஐந்தடி ஐந்து அங்குலம் உயரம் கொண்ட சச்சின் நின்று கொண்டிருந்தார். அவரைவிட ஒரு அடி கூடுதல் உயரம் கொண்ட ஆண்ட்ரூ காடிக்கின் பவுன்சரை சிக்சருக்கு விரட்டினார் சச்சின். இப்படி எத்தனை மறக்க முடியாத நினைவுகள்.

டெண்டுல்கர் எனப்படும் பெருங்கதை நீடித்துக்கொண்டே இருந்தது. கிரிக்கெட்டின் கடவுள் என்கிற பட்டம் சச்சினுக்குப் புராண நாயகர்களைப் போல வழங்கப்பட்டது ஒன்றும் எதேச்சையான ஒன்றில்லை. மரியாதை புருஷோத்த ராமன் தன்னுடைய குறைபாடுகளோடு கொண்டாடப்படுவதைப் போலவே சச்சினும் குறைபாடுகளோடு திகழ்ந்தார். சச்சின் ஆடிய காலம் அவரின் ஆட்டத்தைப் புதிரான ஒன்றாகக் காட்டியது. பொருளாதாரத் தாராளமயமாக்கல், வருமான வளர்ச்சி, டிவி பெட்டிகளின் பெருக்கம் என்று பல அதற்குத் துணைபுரிந்தன. டிவி செட்களின் பெருக்கம் இரண்டு காவியங்களை மக்களிடம் கொண்டு சேர்த்தன. அவை பி.ஆர்.சோப்ராவின் மகாபாரதம், சச்சின் எனும் காவிய நாயகனின் மகத்தான ஆட்டம் ஆகிய இரண்டுமே ஆகும். மகாபாரதம் இந்தியாவின் புராண கலாசாரம், விழுமியங்களில் இருந்து பெறப்பட்டது என்றால், சச்சினின் எழுச்சி வேகமாக மாறிக்கொண்டிருக்கும் உலகத்துக்கு ஏற்றபடி தன்னைத் துரிதமாக மாற்றிக்கொள்ளத் துடிக்கும் இந்தியாவின் தாகத்தைக் கண்முன்னால் நிறுத்துகிற ஒன்றாக இருந்தது. அந்தத் தொலைக்காட்சி தொடரைவிடச் சச்சின் நீடித்து நின்றார்.

ஒருமுறை என்னுடைய முகநூல் டைம்லைனில் இப்படி எழுதினேன்: ‘ டான் பிராட்மன் கூடுதலான சராசரியை கொண்டிருக்கிறார், லாரா நெடிய இன்னிங்க்ஸ் ஆடி அசத்துகிறார், ராகுல் திராவிட் கூடுதல் நம்பகத்தன்மையைத் தருகிறார், விவ் ரிச்சர்ட்ஸ் இன்னமும் வேகமாக அடித்து ஆடினார், கேரி சோபர்ஸ் இன்னமும் முழுமையான கிரிக்கெட் வீரராக இருந்தார். எனினும், இந்தியா என்கிற ஏழை தேசத்தின் மக்களை இவர்கள் யாரும் சச்சினை விட அதிகமாகப் பெருமிதம் மிகுந்தவர்களாக, பணக்காரர்களைப் போல மகிழ்ச்சியுடைவர்களாக உணரவைக்கவில்லை!’ இதைவிடச் சுருக்கமாக ஹர்ஷா போக்லே ‘சச்சின் நன்றாக ஆடினால், இந்தியா நிம்மதியாகத் தூங்கப் போகிறது.’ என்றார். மும்பையில் 26/11 தாக்குதலில் 166 அப்பாவி மக்கள் கொல்லப்பட்ட பிறகு அவர் அடித்த சத்தம் காயப்பட்ட தேசத்துக்குச் சச்சின் எனும் கடவுள் தடவிய மருந்தை விட வேறென்ன மகத்தான ஆறுதல் இருக்க முடியும்?

சச்சினின் பெருங்கதை என்றுவிட்டு சச்சினின் பலவீனங்களை மட்டுமே நான் குறிப்பாகப் பேசுவதாகச் சிலர் நினைக்கலாம். சச்சினின் குறைபாடுகள், பலவீனங்கள் அவரின் காவிய கதையை ஆச்சரியப்படும் வகையில் முழுமையாக்கின என்பதையே சுட்டிக்காட்டுகிறேன். இதனால் அவரின் வெற்றிக்கு ஆர்ப்பரித்த தேசம், அவரின் தோல்விகளுக்குக் கண்ணீர் வடித்தது. ஒரு மகத்தான எழுச்சியால் இருக்கையில் முழுமையாகப் பிணைக்கப்பட்டு ஆட்டத்தை ரசித்த அதே ரசிகர்கள், தீரா வேட்கையோடு அவரின் வெற்றிக்காகப் பிரார்த்தனைகள் செய்வதும் நிகழ்ந்தது. அவர் கடல் போன்ற நம்பிக்கையாளர்களை உருவாக்கினார். அவரின் முழுமையின்மை இதற்கு ஒரு முக்கியக் காரணம். கச்சிதம் என்பது ஒற்றைப்படையாக மாறி, ரசிகனை சிரிக்கவும், அழவும் வைக்காமல் சலிப்புக்கு ஆளாக்குகிறது. இந்தக் குறைபாடுகளோடு கூடிய சச்சினின் பயணம் அவரையும், ரசிகரையும் இணைக்கிற மாயத்தை நிகழ்த்தியது.

இந்தக் கதை, நம்பிக்கைகள் எல்லாம் முழுக்கவும் கற்பனையான ஒன்றோ, மூட நம்பிக்கைகளால் மட்டுமே ஆன ஒன்றோ அல்ல. இவை எந்தப் பயனும் அற்ற வீணான கதைகளும் இல்லை. இவை சமூகத்தின் பரிணாம வளர்ச்சிக்கு உதவுகின்றன. சஞ்சீவ் சன்யால் சொல்வதைப் போல, ‘பழங்கதைகள் பண்பாட்டின் நினைவுகள்- எண்ணங்களின் நினைவுகள், தத்துவங்களின் விவாதங்கள், மக்களின் மிக ஆழமான அச்சங்கள், அளவில்லாத ஆனந்தங்கள் ஆகியவற்றின் தொகுப்பு அது. பழங்கதைகளை முழுமையாகத் துறக்கிற சமூகம் உதிர்ந்து, அழிந்து போகிறது.’ கோலியும் சச்சின் என்கிற பெருங்கதையை நம்புகிற ஒருவராக இருந்தார். மற்றவர்களைப் போல அவருக்கும் சச்சினே ஆதர்சமாக இருந்தார். அவரைப்பற்றிப் பேசுகிற பொழுது தான் உணர்ச்சிப் பிழம்பாக மாறிவிடுவதாகக் கோலி வாக்குமூலம் தந்தார். சச்சினை அவரின் இறுதி உலகக்கோப்பையின் பொழுது தன்னுடைய தோள்களில் கோலி தாங்கிக் கொண்டு கம்பீரமாக நடந்தார். இதற்கு முன்னால் ஈடன் கார்டனில் பாகிஸ்தானுக்கு எதிராக அரைச் சதம் விளாசிய பொழுது சச்சினை நோக்கி தலை வணங்கி மரியாதை செலுத்தினார்.

இத்தனை பலவீனங்களைத் தாண்டியும் கோலியை விடச் சச்சின் டெஸ்ட் கிரிக்கெட்டில் பலமடங்கு மேலான இடத்தில் இருக்கிறார். நல்ல கிரிக்கெட் வீரருக்கு அடையாளமாக டெஸ்டில் ஐம்பது என்கிற சராசரியை நான் எல்லைக்கோடாகக் காண்கிறேன். கோலி அதனை எட்டத் தவறியிருக்கிறார். டெஸ்ட் கிரிக்கெட் ஒரு மகத்தான வீரரின் நெஞ்சுரத்தை முழுமையாகச் சோதிக்கிறது என்பதைப் பலரைப் போல நானும் நம்புகிறேன். டெண்டுல்கரை விட ஒருநாள் போட்டிகள், டிவென்ட் ட்வென்டிகளில் கோலியின் ஆட்டம் சிறப்பானதாக இருக்கிறது என்றாலும், அவர்கள் ஆடிய காலமும் கணக்கில் கொள்ளப்பட வேண்டிய ஒன்றாக உள்ளது. இன்றைய காலத்தில் மெக்ராத், முத்தையா முரளிதரன், ஷேன் வார்னே ஆகியோரோடு ஒப்பிடக்கூடிய பந்து வீச்சாளர் யாரும் என் கண்ணுக்கு புலப்படவில்லை. இந்த வெவ்வேறு காலங்களில் ஆடியவர்கள் என்கிற வேறுபாடு இருந்தாலும் சச்சினின் ஒரு நாள் சாதனைகளைத் தகர்க்க கோலி பத்து வருடத்துக்கும் மேல் தொடர்ந்து 1,100 ரன்களை அடிக்க வேண்டும். வேறுவகையில் சொல்வதென்றால் நாற்பது வயதைக் கடந்தும் அவர் ஆடுவார் என்றால் கிட்டத்தட்ட 900 ரன்களை வருடாவருடம் விளாச வேண்டும். கோலி ஆடவந்ததில் இருந்து ஒவ்வொரு வருடமும் 950 ரன்களைச் சராசரியாக விளாசி இருப்பதோடு, எப்பொழுதும் எதிராளிகளைச் சுட்டெரிக்கும் சூரியனாக ஒளிர்கிறார்.

கோலி சச்சினை விட மரபை மீறாமல் ஆடும் ஆட்டக்காரராகத் தெரிகிறார். சச்சின் கிரிக்கெட்டின் பயிற்சி பக்கங்களில் உள்ள ஷாட்களை அற்புதமாக ஆடினாலும் பெடல் ஸ்வீப், அப்பர் கட் என்று தனக்கே உரிய ஷாட்களையும் அவர் உருவாக்கினார். அவர் தோனிக்கு முன்னரே ஹெலிகாப்டர் ஷாட்டை ஆடினார் என்றாலும் அதைத் தோனி தனதாக மாற்றிக்கொண்டார். மரபை மீறி பல்வேறு வகையான ஷாட்களை வில்லியர்ஸ் முதலியவர்கள் ஆடுகையில் கோலி அவற்றால் ஈர்க்கப்படவில்லை. வில்லியர்சை விட, ஏன் சச்சினை விடத் தன்னுடைய விக்கெட்டை கோலி அதிகம் மதிப்பதாகத் தெரிகிறது. அதனாலேயே அவரால் பல்வேறு ஆட்டங்களை மூன்றாவதாகக் களமிறங்கி முடித்து வைக்க முடிகிறது.

கோலியின் இந்த நிலையான ஆட்டம்-குறிப்பாக ஒருநாள், T-20 போட்டிகளில் அவரின் ஆட்டம் பொறாமைப்படும்படி இருக்கிறது. சச்சினை எட்ட அவருக்கு நெடுங்காலம் ஆகும் என்றாலும் இவரைப் போல நிலையான ஆட்டத்தைச் சச்சின் வெளிப்படுத்தவில்லை. சச்சின் களமிறங்கிய காலத்தில் சுமாரான அணியே அவருக்குக் கிடைத்தது. வெளிநாட்டில் ஒரு டெஸ்ட் போட்டியை வெல்வதே தலையால் தண்ணீர் குடிக்கும் காரியமாக இந்திய அணிக்கு இருந்தது. டெண்டுல்கர், ராகுல் திராவிட், வி.வி.எஸ்.லக்ஷ்மண், வீரேந்திர சேவாக் ஆகியோரால் அது மாறியது. டெண்டுல்கர் கொடுத்த நல்ல துவக்கத்தை யுவராஜ் சிங், தோனி ஆகியோர் ஜடேஜா, அசாரூதினை விடச் சிறப்பாக, மேலான வகையில் வெற்றியாக மாற்றினார்கள். கோலி ஆடவந்த மூன்றே வருடத்தில் இந்திய அணி உலகக்கோப்பையை வெல்கிற அளவுக்கு அது வளர்ந்திருந்தது. சச்சினால் துவக்கப்பட்ட உருமாற்றத்தின் உச்சக்கட்டத்தில் அணிக்குள் கோலி வந்து சேர்ந்தார்.

இங்கே தான் டெண்டுல்கர், கோலி ஆகியோரை ஒப்பிடுவதன் அடிப்படை தவறு நிகழ்கிறது. சச்சின் கொண்டுவந்த மாற்றங்களின் விளைச்சலே கோலி. சச்சின் எனும் பெருங்கதையின் தொடர்ச்சியே கோலி. அந்தக் கதையைக் காப்பதும்,அடுத்த தலைமுறைக்குக் கடத்துவதும் கோலியின் கரங்களில் ஒப்படைக்கப்பட்டு இருக்கிறது. அதை அவர் அற்புதமாகச் செய்கிறார்.

திரு. குணால் சிங் ‘Livemint’ இதழில் எழுதிய கட்டுரையின் தமிழாக்கம்.

ஆங்கில மூலத்தின் சுட்டி:

http://www.livemint.com/Opinion/jw0fAxhwxmcyhwvBd9u56L/Tendulkar-versus-Kohli-Are-Sachin-fans-living-in-denial.html

தமிழில் : பூ.கொ.சரவணன்

அறிவெனும் ஓடத்தின் தலைவன்- ஆரியபட்டர்

ஆரியபட்டர் என்கிற ஆளுமையைப் பற்றித் தனிப்பட்ட முறையில் நமக்குத் தெரிவது வெகு சொற்பமே. அவரின் ஆரியபட்டியம் என்கிற ஒரே ஒரு நூல் மட்டுமே நம்மிடம் உள்ளது. அவர் ‘அறிவெனும் ஆபரணத்தை மூழ்கி மீட்டவன் நான். நல்லறிவும், தீயறிவும் மிகுந்த பெருங்கடலில் அறிவெனும் ஓடம் ஒட்டி பிரம்மனின் அருளோடு இவற்றைக் கண்டேன்.’ என்று எழுதுகிறார். பையின் மதிப்பை கண்டறிந்தார், திரிகோணவியலை செம்மைப்படுத்திச் சூரிய, சந்திர கிரகணங்களுக்கு அறிவியல் ரீதியான விளக்கம் தந்தார். கலிலியோ, கோபர்நிக்கஸ் ஆகியோருக்கு ஆயிரம் வருடங்களுக்கு முன்னால் பூமி தன்னுடைய அச்சில் சுழல்கிறது என்றார்.
தன்னுடைய பிறப்பை கூடப் புதிராகவே அவர் எழுதியுள்ளார். ‘அறுபது முறை அறுபது வருடங்களும், முக்கால் பங்கு யுகமும் கழிந்த காலத்தில் எனக்கு இருபத்தி மூன்று வயதாகிறது’ என்பதாக அது செல்கிறது. சூரியனே உலகின் மையம் என்று ஆரியபட்டர் சொல்லவில்லை. எனினும், வானமே சுற்றுகிறது என்று நம்பப்பட்ட பொதுவான அறிவுக்கு மாற்றான கருத்தாகப் பூமி சுழல்கிறது என்பதை அவர் முன்வைத்தார். அவரின் இந்த அறிவியல் ரீதியான கண்டுபிடிப்புகள் நல்ல நேரம், கெட்ட நேரம் பார்த்துத் தொழில், திருமணம் என்று பல்வேறு செயல்களைச் செய்யும் மூடநம்பிக்கைக்குப் பயன்பட்டிருக்கும் என்று அவர் எண்ணியிருக்கமாட்டார்.

அப்பொழுதெல்லாம் தூசு நிறைந்த பலகைகளிலேயே கணக்குகள் போடப்பட்டதால் எளிதில் நினைவில் வைத்துக்கொள்ளச் சுருக்கமாக, துலக்கமாக எழுத வேண்டிய கட்டாயத்துக்கு ஆரியபட்டர் தள்ளப்பட்டார். ஆக்ஸ்போர்ட் பல்கலையில் சம்ஸ்கிருத பேராசிரியராக இருக்கும் கிறிஸ்டோபர் மின்கோவஸ்கி ‘முப்பத்தி இரண்டு அடிகளில் பதின்மான எண் முறை, மும்மடங்கு வர்க்கமூலம், வர்க்க மூலங்கள், முக்கோணங்கள் என்று பலவற்றைப் பற்றி விறுவிறுவென்று சொல்லிச்செல்கிறார்.’ ஆரியபட்டர் தீர்க்கமான பார்வையும், அறிவும் கொண்டவர் என்றாலும் மேற்கின் கட்டமைப்பில் அவரின் சிந்தனைகள் பொருந்தவில்லை என்பதால் அவர் [பெரிதாக முற்காலத்தில் கண்டுகொள்ளப்படவில்லை.
ஆரியபட்டர் பூஜ்யத்தைக் கண்டுபிடித்தார், அவர் புவி ஈர்ப்பு விசையைக் கண்டறிந்தார் என்று பல்வேறு கதைகளும் வழங்கி வருகின்றன.. இவை எதுவும் உண்மையில்லை. அறிவெனும் ஓடத்தில் இப்பொழுதுதான் இந்தியாவின் அறிவியல் பயணம் நகர ஆரம்பித்துள்ளது. அல்பெருனி சொன்னதைப் போல முத்தும், சாணமும் கலந்தே கிடைக்கும். கவனம்!

அயோக்கியர்களின் கடைசிப் புகலிடமா தேசபக்தி?

தேசபக்தி அயோக்கியர்களின் கடைசிப் புகலிடம். ஜவகர்லால் நேரு பல்கலைகழகத்தில் எழுப்பப்பட்ட தேச விரோத கோஷங்களுக்கு எதிரான கூச்சல்கள் இந்திய அரசியல்வாதிகள், தொலைக்காட்சி செய்தித்தொகுப்பாளர்களில் எண்ணற்ற அயோக்கியர்கள் இருக்கிறார்கள் என்பதைப் படம்பிடித்துக் காண்பிக்கிறது. ஒரு தேசம் என்பது என்ன என்பதைக் குறித்து ஒற்றைப்படையான கருத்தாக்கம் மட்டுமே இருக்க வேண்டும் என்றும், மற்ற கருத்துக்கள் எல்லாம் தேசவிரோதமானவை என்று எண்ணுவது சற்றும் அறிவற்ற, மோசமான சர்வாதிகார மனப்பான்மை ஆகும். JNU-வில் போராடும் மாணவர்கள் மக்பூல் பட், அப்சல் குரு முதலிய தூக்கிலிடப்பட்ட காஷ்மீரிகளைத் தியாகிகள் என்று சொன்னதோடு, இந்தியாவின் நீதிமுறை நிகழ்த்தும் நீதி பரிபாலனத்தை விமர்சித்தார்கள். சிலர் காஷ்மீருக்குச் சுயாட்சி வழங்க வேண்டும் என்றும் கோரினார்கள். சிலர் இந்தியாவைத் துண்டாக்க வேண்டும் என்றும் கோஷமிட்டார்கள்.

இதனால் என்ன? இந்த மாணவர்களின் கோஷங்களோடு நாம் முழுமையாக முரண்படலாம். தேசபக்தி கீதங்களை உச்சரிக்கும் அரசியல் சரித்தன்மை கொண்டவர்களாக என்றைக்கு மாணவர்கள் இருந்திருக்கிறார்கள்? எல்லாத் தாராளவாத சமூகங்களிலும் மாணவர்கள் எல்லா வகையான தீவிரமான நிலைப்பாடுகளை எடுத்துள்ளார்கள். அப்படி அவர்கள் தங்கள் நிலைப்பாட்டை எடுக்க அனுமதி தரவேண்டும். அதனால் தான் அவை தாராளவாத சமூகங்கள் என்று அழைக்கப்படுகின்றன.

சர்வாதிகார சமூகங்கள் வேறுவகையானவை. கம்யூனிச சீனா தியான்மென் சதுக்கத்தில் மாணவர்களைக் கொன்று குவித்தது, ஹோஸ்னி முபாரக் அரசு எகிப்தில் வன்முறையைத் தாஹிர் சதுக்கத்தில் கட்டவிழ்த்து விட்டது/ ஆனால், அமெரிக்க மாணவர்கள் வியாட்நாம் போரை எதிர்ப்பதில் முன்னணியில் நின்றார்கள். அரசாங்கம் அதைத் தேசபக்தி என்றோ முன்னிறுத்தியதோ அதை அவர்கள் முற்றாக நிராகரித்தார்கள். அவர்களின் கருத்துக்களை முற்றாகக் கண்டித்தவர்கள் கூடப் பொதுக்கருத்தோடு முரண்படும் அவர்களின் உரிமையைக் கேள்விக்கு உள்ளாக்கவில்லை.

ஆக்ஸ்போர்ட் பல்கலைக்கழகம் அரசாங்கத்துக்கு எப்பொழுதும் ஆதரவான போக்கை கொண்டது. ஆனால், 1933-இல் ஆக்ஸ்போர்ட் கூட்டமைப்பு ‘எந்தச் சூழலிலும் இந்தச் சபை மன்னருக்காகவோ, நாட்டுக்காகவோ போரிடாது’ என்கிற புகழ்பெற்ற தீர்மானத்தைக் காரசாரமாக விவாதித்தார்கள். அந்தத் தீர்மானம் 275-153 ஓட்டுக்கள் வித்தியாசத்தில் நிறைவேற்றப்பட்டது. இந்த ‘ஆக்ஸ்போர்ட் உறுதிமொழியை’ மான்செஸ்டர், கிளாஸ்கோவ் மாணவர்களும் தங்களுடைய பல்கலையிலும் நிறைவேற்றி தங்களின் மகத்தான ஆதரவை வெளிப்படுத்தினார்கள். இந்தத் தீர்மானம் இங்கிலாந்தையே அதிர்ச்சிக்குள்ளாக்கியது. அந்த மாணவர்கள் அருவருப்பானவர்கள், கோழைகள், தேசவிரோதிகள், கம்யூனிச அனுதாபிகள் என்று கடுமையாகச் சாடப்பட்டார்கள். ஆனால், யாரும் தேசத்துரோக குற்றத்துக்காக மாணவர்களைக் கைது செய்யக் கனவிலும் எண்ணவில்லை. தேசத்துரோகம் என்பதைச் சர்வாதிகார மனப்பான்மையோடு நோக்கும் தேசிய ஜனநாயக கூட்டணி அரசோடு இதனை ஒப்பிட்டுப் பார்க்கவேண்டும். இதைவிட மோசமானது மீடியா நட்சத்திரங்கள் எப்படி இந்த மாணவர்கள் தேசத்தைப் பிளவுபடுத்த வேண்டும் என்று பேச இந்த மாணவர்களுக்கு எவ்வளவு துணிச்சல் என்று காட்டுக்கூச்சல் போடுகிறார்கள். சுதந்திரமான நாடு எப்படியிருக்கும் என உணராதவர்களாக இவர்கள் காட்டிக்கொள்கிறார்கள்.

ஸ்காட்டிஷ் தேசிய கட்சி பிரிட்டனில் இருந்து பிரிந்து சென்று தனி ஸ்காட்லாந்தை உருவாக்க விரும்புகிறது. அதற்காக அக்கட்சியின் தலைவர்கள் தேசத்துரோக வழக்கில் கைது செய்யப்பட்டார்களா? இல்லை. அவர்களுக்குச் சமூகத்தில் மதிக்கத்தக்க இடம் தரப்பட்டிருக்கிறது. தங்களின் கோரிக்கையைப் பொது வாக்கெடுப்புக்கு உட்படுத்தும் வாய்ப்பு அவர்களுக்கு வழங்கப்பட்டது. இன்னுமொரு வாய்ப்பு விரைவில் தரப்படலாம்.
வெல்ஷ் தேசியவாதிகளும் தனித்தேசம் கோருகிறார்கள். யாரும் அவர்களைச் சிறையில் அடைக்கவில்லை.

கனடாவில் பார்டி க்யூபெகொயிஸ் கட்சி க்யூபெக் மாகாணத்தைத் தனி நாடாக அறிவிக்க வேண்டும் என்று கோருகிறார்கள். ஸ்பெயினின் கட்டலோனியா மாகாணத்தில் வெகுகாலமாக வலிமைமிக்கப் பிரிவினைவாத சக்திகள் செயல்படுகின்றன. கடந்த ஆண்டு நடைபெற்ற மாகாணத் தேர்தலில் 47.8% வாக்குகளை வென்றார்கள். ஸ்பானிய அரசாங்கம் அவர்களின் விடுதலை கோரிக்கையைக் கடுமையாக நிராகரிக்கிறது என்றாலும் அவர்களைச் சிறையில் அடைக்கவில்லை. கார்சிகா பிரிவினைவாதிகளைப் பிரான்ஸ் கைது செய்யவில்லை. சுதந்திர சமூகங்கள் அமைதி வழியில் போராடும் பிரிவினைவாதிகளைச் சிறைப்படுத்துவதில்லை. இந்தியாவோ சிறையில் அடைக்கிறது. இது இந்தியா சுதந்திர சமூகமாக இருக்க விரும்புகிறதா என்கிற கேள்வியை எழுப்புகிறது. ஏன் இந்தியா சுதந்திர சமூகமாக இருக்கக்கூடாது?

ஸ்பெயின் அமைதி வழியில் போராடும் கட்டலானியர்களைப் பொறுத்துக்கொள்கிறது. அதேசமயம் வன்முறையால் தனிப் பாஸ்க் நாட்டை உருவாக்க முயலும் பிரிவினைவாதிகளை இரும்புக்கரம் கொண்டு அடக்குகிறது, ஸ்காட்லாந்து தேசிய கட்சியை ஆதரிக்கும் பிரிட்டன் வன்முறையை நாடிய அயர்லாந்து குடியரசு படையைக் கடுமையாக அடக்கியது. வன்முறையைப் பயன்படுத்துகிறவர்கள், தூண்டி விடுகிறவர்கள் மீது கடுமையான நடவடிக்கைகளைச் சுதந்திர சமூகங்கள் எடுக்கின்றன. அதே சமயம், அமைதிவழியில் புரட்சிகரமான மாற்றத்தை, ஏன் பிரிவினையைக் கோருபவர்களுக்குச் சட்டரீதியான பாதுகாப்பைத் தருகின்றன.

படுகொலைகள் செய்ததற்காக மக்பூல் பட்டை அவர்கள் தூக்கில் போடலாம். வெறும் கோஷங்கள் எழுப்பியதற்காக ஒரு JNU மாணவரை சிறையில் அடைக்கக்கூடாது. இந்தியாவின் தேசத்துரோக சட்டம் பெருமளவில் துஷ்பிரயோகம் செய்யப்படுகிறது. தமிழ்நாட்டில் ஒரு நாட்டுப்புற பாடகரை கைது செய்ய, அரசு காய்ச்சி எடுக்கும் கார்டூனிஸ்ட்களைக் கைது செய்ய, கூடங்குளத்தில் போராடும் போராளிகளைச் சிறைப்படுத்த இது பயன்படுத்தப்படுகிறது. பேஸ்புக்கில் ஒரு பதிவை லைக் செய்தவர்களைக் கூட இந்தச் சட்டத்தைக் கொண்டு கைது செய்துள்ளார்கள்.

என்னைப்பொறுத்தவரை மேற்கூறிய அரசின் நடவடிக்கைகள் எல்லாம் தேசவிரோதமானவை. இதற்கு ஆள்பவர்கள் பதில் சொல்லியாக வேண்டும். அரசு எதைத் தேசவிரோதம் என வரையறுக்கிறதோ அதை நான் நிராகரிக்கிறேன்.

1971-ல் பல லட்சம் வங்கதேச மக்கள் பாகிஸ்தானிய ராணுவ வன்முறையால் இந்தியா நோக்கி வந்தார்கள். PIB மேற்கு வங்கத்தில் உள்ள அகதிகள் முகாமுக்கு எங்களைப் போன்ற பத்திரிக்கையாளர்களைப் பயணம் கூட்டிப்போனது/ நான் தேசவிரோத கேள்விகளை அப்பொழுது கேட்டதாக அதன் இயக்குனர் என்னுடைய பத்திரிக்கை ஆசிரியரிடம் புகார் தெரிவித்தார்.

என்னுடைய ஆசிரியரை எது தேசவிரோத கேள்வி எனக்கேட்டேன். அவருக்கும் தெரியவில்லை. PIB ஆட்கள் எங்களைப் ‘பாகிஸ்தானிய ராணுவம் மோசமானதா’ ‘இந்தியாவில் அடைக்கலம் கிடைத்ததில் மகிழ்ச்சியா’ முதலிய கேள்விகளைக் கேட்க சொல்லி பாடம் எடுத்தார்கள். நான் இவ்வளவு அகதிகள் இங்கே வந்து சேர்ந்திருப்பது உள்ளூர் மக்களின் வேலைவாய்ப்பை பாதித்ததா, இந்து-முஸ்லீம் வேற்றுமைகள் அதிகமாகி உள்ளதா? அகதி முகாம்களை விட்டு கல்கத்தா நகரில் போய் இவர்கள் குடியேறுவார்ளா முதலிய கேள்விகளைத் தொடுத்தேன்.

இந்தக் கேள்விகள் என்னைத் தேசவிரோதியாக அடையாளப்படுத்தின. நான் வேலைபார்த்த தி டைம்ஸ்
இதழ் அந்தக் கட்டுரையைப் பதிப்பிக்கவில்லை. இரண்டு மாதங்கள் கழித்து அரசு பாகிஸ்தானுடன் போர் வரும் சூழல் உறுதியாக நிலவியதில் ‘யுத்த கால நிருபர்களுக்கு’ ஒரு [பயிற்சி பட்டறை நடத்தியது. அதற்குத் தி டைம்ஸ் இதழ் என்னைத் தேர்வு செய்தது. நான் நம்பகத்தன்மையற்ற தேசத்துரோகி என்று முத்திரை குத்தி
அரசு என்னுடைய பெயரை நிராகரித்தது.

அதிலிருந்து, தேசபக்தியை தங்களுக்கு வசதியாக வரையறுத்துவிட்டு அதனை எதிர்க்கும் மற்றவர்கள் மீது தேசவிரோதிகள் எனப்பாயும் அரசியல்வாதிகள், ஊடகவியலாளர்கள், அதிகாரிகள் ஆகியோரைக் கண்டால் கொதித்துப்போய்ச் சாடுகிறேன். எது சுதந்திரமான சமூகம் என்று நான் முழுமையாக உணர்ந்திருக்கிறேன். எது சுதந்திரமான சமூகம் இல்லை என்றும் எனக்கு முற்றாகத் தெரியும். அரசியல் அயோக்கியர்களின் கடைசிப் புகலிடம் மட்டும் இல்லை. அதுவே பல அயோக்கியர்களின் முதல் புகலிடம்.

இதயந்தொடும் இறுதிச்சுற்று!

நான் புலியோடு மல்யுத்தம் புரிந்தேன். திமிங்கலத்தோடு பெரும்போர் நிகழ்த்தினேன். மின்னலை கைவிலங்கிட்டேன். இடியை சிறைக்குள் தள்ளினேன். கடந்த வாரம், பாறையைக் கொன்றேன், மலையை மருத்துவமனைக்கு அனுப்பினேன். மருந்தையும் நோயுற வைக்கும் நிலையானவன் நான்!’-முகமது அலி.

இறுதிச்சுற்றுத் திரைப்படத்தை வாழ்க்கையில் முதல்முறையாகக் கடைசிக்காட்சியில் போய்ப் பார்த்தேன். குத்துச்சண்டையும், துரோகம், அன்பு, அரசியல் என்று கலவையான கமர்ஷியல் கதையின் நாயகன் மாதவன் என்றாலும், திரையை மதி என்கிற பெயரோடு வாழ்ந்திருக்கும் ரித்திகா சிங் தான் அசகாயமாகக் கைப்பற்றிக் கொள்கிறார். தன்னுடைய அக்கா லக்ஷ்மிக்கு ஆதரவாகத் தீர்ப்பு தராத நடுவரை போட்டுப் பொளப்பதில் துவங்கும் கதாபாத்திரத்தின் வசீகரம் கடைசிவரை நீடிப்பதே ஆச்சரியம்.
பெண் இயக்குனர் படம் என்பதால் பெண்ணியமும், உணர்ச்சிகரமான காட்சிகளும் தத்தளிக்க வைத்து விடுமோ என்று பயம் இருந்தால் முதல் பாதியில் அதை அடித்து நொறுக்குகிறார் சுதா கொங்குரா. ‘கடமை அறியோம், தொழில் அறியோம்’ எனப் பாரதி பாடிய வாழ்க்கையை மதியின் மூலம் ரசனையோடு செதுக்கி சாதித்திருக்கிறார்.

சென்னையின் மீனவப்பகுதியின் வறுமை, அதைத் தொடர்ந்து மாஸ்டர் தரும் ஐநூறு ரூபாயை கொண்டு எப்படிக் குடும்பத்தினரின் ஆசைகளை நிறைவேற்றுவது என்று ஆசையும், கனவும் பரபரக்க மதி பேசும் இடத்தில் இறுகிப்போன சோகம் மென்மையாகத் தாக்குகிறது. மாஸ்டரும், மதியும் உரையாடும் உச்சமான தருணங்களில் வசனம் குறைவாகவே மாதவனுக்குத் திட்டமிட்டுத் தரப்பட்டிருக்கிறது. விறைப்பான பார்வை, எல்லாரையும் எடுத்து எறிந்து பேசும் மொழி, ஆட்டத்துக்காக அர்ப்பணிப்பு என்று மாதவன் வேடத்துக்கு நியாயம் செய்திருக்கிறார்.

காதல் வயப்பட்டு அதைக்கடத்தி ஏற்காத பொழுதும் கூட அழகியலோடு அசால்ட்டாகக் கடக்கும் கணத்தில் ரித்திகா கைதட்டல்களை வாரிக்கொள்கிறார். தொடர்ந்து ஒரு கட்டம் வரை தங்கையைக் குத்துச்சண்டை பக்கம் போகவிடக் கூடாது என்று பாடுபடும் அக்காவாக வரும் மும்தாஜ் சர்க்கார் ஒரு கணத்தில் உடைந்து அழும் புள்ளியில் கனவுகளுடன் விளையாட்டுக்குள் வரும் அத்தனை நாயகிகளின் வலியும் அந்தக் கண்ணீரில் கரைந்து வழிகிறது.
கோல் படத்தில் தொடர்ந்து மகனை நிராகரிக்கும் தந்தை மதுக்கடையில் கண்கள் நிறைய மகனின் ஆட்டத்தைப் பார்க்கும் காட்சி, பாக் மில்கா பாக் படத்தில் ரேடியோவை ட்யூன் செய்யும் காட்சி ஆகிய இரண்டையும் ‘எனக்கா பிறந்தே நீ’ எனக் கடிந்து கொள்ளும் மகளின் கம்பீர ஆட்டத்தைத் திருட்டுக் கேபிளில் காணத் துடிக்கும் தந்தையின் துடிப்பு நினைவுபடுத்துகிறது.

காதல், குத்துச்சண்டை என்கிற இரு புள்ளிகளில் ஏதேனும் ஒன்றை நோக்கி முள் நகர்ந்தாலும் இது அனைவருக்குமான படமாக இருக்காது என்பதை உணர்ந்த இயக்குனர் இரு தரப்பையும் திருப்தி செய்யும் வண்ணம் இறுதிக்காட்சியை வைத்திருக்கிறார். குத்துச்சண்டையின் நுணுக்கங்களை விலாவாரியாகச் சொல்லி அலுக்க வைக்காமல் காட்சிகளின் மூலம் வெம்மையைக் கடத்தியிருப்பது நேர்த்தி.
இந்திய விளையாட்டுத் துறையில் புரையோடி போய்விட்ட அரசியலையும், கிரிக்கெட்டோடு மட்டும் குடித்தனம் நடத்தும் இந்திய கொண்டாட்ட மனத்தையும் இப்படம் உலுக்குகிறது. சந்தோஷ் நாராயணனின் இசை பெரும்பாலும் அசத்தினாலும் இறுதி கட்டங்களில் அடர்த்தியற்றுக் கடுப்பேற்றுகிறது.

இந்தத் திரைப்படம் எப்படிப்பட்ட மனிதர்களின் வாழ்க்கையைக் காட்டுகிறது என்பதை KHADOOS எனும் இந்தப் படத்தின் தலைப்பை பற்றித் திராவிட் சொன்ன வரிகள் சிறப்பாகச் சொல்லக்கூடும்: KHADOOS என்கிற சொல்லை எப்படி மொழிபெயர்ப்பது? அழுத்தமானவர்கள்? விடாக்கண்டர்கள்? தலைவணங்காதவர்கள்? சலிக்காதவர்கள்? அல்லது இவற்றுக்கு இடைப்பட்ட ஒரு சொல்? இல்லை இவை அனைத்தையும் இணைத்த ஒரு சொல்?’ அந்த ஒரு சொல் ஒரு திரைப்படமாய் மிரட்டுகிறது. திரையில் போய்ப் பாருங்கள்!

— with R Madhavan andRitika Singh.

Tags: Iruthi Suttru

ஸ்டீவ் வாக் எனும் கிரிக்கெட் நாயகன்

ஸ்டீவ் வாக் கிரிக்கெட்டில் விடாமல் போராடும் குணத்துக்கு நல்ல எடுத்துக்காட்டு. ஆஸ்திரேலிய அணிக்குள் ஆலன் பார்டர் காலத்தில் நுழைந்த அவர் அணி உலககோப்பை வெல்வதை உறுதி செய்கிற வகையில் சிறப்பாக ஆடினார்.
இங்கிலாந்துக்கு எதிராகவும் கலக்கி எடுத்தா ஸ்டீவ் வாக் தன்னுடைய ஆட்டம் தனக்கே புரியவில்லை என்று புலம்பிக்கொண்டு இருந்த ஸ்டீவ் வாக்
படிப்படியாக சறுக்கினார். அவரின் சகோதரர் மார்க் வாகிடம் அணியில் இடத்தை இழந்தார். மித வேகப்பந்து வீச்சாளராக இருந்த அவர் தீராத முதுகுவலியால்
அதையும் விடுக்க வேண்டியதாக போயிற்று.

ஸ்டீவ் வாக் அவ்வளவு தான் என்று எல்லாரும் சொன்னார்கள். கனத்த மவுனத்தோடு மீண்டும் களம் புகுந்தார் ஸ்டீவ் வாக். பழைய அதிரடி ஆட்டத்தை மூட்டை கட்டி வைத்திருந்தார். கச்சிதமாக ஆட ஆரம்பித்து
இருந்தார் அவர். மார்க் டைலருக்கு பின்னர் அணியின் தலைமைப் பொறுப்பு இவர் வசம் வந்தது. அடித்து நொறுக்கி விடுவது என்கிற குணத்தை ஆஸ்திரேலியா
அணியிடம் உச்சத்துக்கு கொண்டு சென்றது இவரின் தலைமை. தொடர்ந்து இவர் தலைமையில் பதினைந்து டெஸ்ட் போட்டிகளில் வென்று அசத்தியது ஆஸ்திரேலியா.
உலகத்தின் எல்லா டெஸ்ட் ஆடும் அணிகளுக்கு எதிராகவும் முதன் முதலில் 150 ப்ளஸ் ஸ்கோர் அடித்த வீரர் இவரே.

உலகக்கோப்பை போட்டி 1999 ஆம் வருடம் நடைபெற்றது. ஒவ்வொரு வெற்றிக்கும் தீவிரமாக உழைத்தது அணி. ஸ்டீவ் வாக் பொறுப்போடு அணியை வழி நடத்தினார்.
அரையிறுதியில் தென் ஆப்ரிக்க அணி ஸ்கோரை சேஸ் செய்யும் வகையில் இறுதி ஓவரில் இரண்டு பவுண்டரிகள் அடித்து டை செய்திருந்த பொழுது ஒரு ரன் அவுட்
மூலம் இறுதிப்போட்டிக்குள் பழைய வெற்றிகளின் மூலம் ஆஸ்திரேலியா அணி நுழைந்தது. பாகிஸ்தான் அணியை சந்தித்த ஸ்டீவ் வாக் துவம்சம் செய்கிற
வகையில் வழி நடத்தினார். அணி உலக கோப்பையை தூக்கியது.

அதற்கு பிறகு டெஸ்ட் போட்டிகளில் மட்டும் கேப்டனாக இருந்து செயல்பட்ட அவர் இறுதிப்போட்டியில் எண்பது ரன்கள் அடித்து விடைபெற்றார். அவரின்
நூலுக்கு முன்னுரை எழுதச்சொல்லி கேட்டுக்கொண்டது இந்தியாவின் திராவிட் அவர்களைத்தான். கொல்கத்தாவில் டாட்டரஸ் ஆப் லேப்பர்ஸ் அமைப்பின் மூலம்
தொழுநோயால் பாதிக்கப்பட்டவர்களுக்கு சேவை செய்துவருகிறார் அவர். அடித்து ஆடும் ஆட்டத்துக்கும்,திருப்பி அடிப்பதற்கும் கச்சிதமான எடுத்துக்காட்டான
அவரின் பிறந்தநாள் ஜூன் இரண்டு

‘நான் துணிந்தவள் !’-கிரண் பேடி !

கிரண் பேடி என்கிற பெயரை சொல்கிற பொழுதே ஒரு கம்பீரம் நமக்குள்ளும் தொற்றிக்கொள்ளும். இந்தியாவின் முதல் பெண் ஐ.பி.எஸ் அதிகாரி ஆன அவரின் வாழ்க்கை அத்தனை சுவாரசியமானது. பெண்ணால் எதுவும் முடியும் என்று காண்பிக்கும் வாழ்க்கை அவருடையது.

நான்கு பெண் பிள்ளைகளில் ஒருவராக பிறந்த கிரண் பேடியை பெற்றோர் நம்பிக்கை மற்றும் தைரியம் மிகுந்தவராகவே வளர்த்தார்கள். கல்வி மற்றும் டென்னிஸ் இரண்டிலும் அளவில்லாத ஆர்வம் கொண்டவராக திகழ்ந்த இவர் ஆசிய சாம்பியன் ஆகியும் சாதித்துக்காண்பித்தார். போலீஸ் துறைக்குள் பெண்கள் நுழைய உள்துறை அமைச்சகம் விடாது என்கிற மாயையை தான் தனித்து நிற்பேன் என்கிற குறிக்கோளின் மூலம் உடைத்து போலீஸ் அதிகாரி ஆனார்.

ஒற்றை ஆளாக கலவரம் செய்ய வந்த கும்பலை அவர் விரட்டி அடித்தது ஜனாதிபதி விருதை பெற்றுத்தந்தது. ஆசிய விளையாட்டுப்போட்டிகளின் பொழுது டெல்லி போக்குவரத்தை நிர்வகிக்கும் பொறுப்பில் இருந்த இவர் அதை கச்சிதமாக
செய்தார். பிரதமரின் கார் விதிமுறைகளை மீறிய பொழுது அதையும் நிறுத்தி கையகப்படுத்தி கிரேன் பேடி என்று பெயர் பெற்றார்.

பயங்கரமான ஆட்கள் நிறைந்த இடமாக கருதப்படும் திஹார் சிறையின் தலைமைப்பொறுப்பு இவர் வசம் வந்த பொழுது முடிந்தார் இவர் என்றே அனைவரும் எண்ணினார்கள். குற்றவாளிகளை மனிதர்களாக பார்த்தார் இவர். அங்கே பத்து சதவிகிதம் பேர் மட்டுமே குற்றம் நிரூபிக்கப்பட்டு சிறையில் இருந்தவர்கள் என்பதையும் கவனித்தார். அவர்களுக்கு என்று ஜனநாயக பிரிவுகளை உருவாக்கினார். யோகா,போதை பழக்கத்தில் இருந்து விடுதலை,விளையாட,கல்வி கற்க ,உற்சாகமாக செயலாற்ற உதவிகள் எல்லாமும் செய்தார். சிறைக்குளே வங்கியும் துவங்கி கைதிகளை ஊக்குவித்தார். டெல்லியின் மாவட்டங்களில் பொறுப்பில் இருந்த பொழுது நீல மற்றும் வெள்ளை அறைகளை அமைத்து மக்களின் குறைகளை கேட்டு தீர்க்கும் நடவடிக்கைகளையும் எடுத்தார் அவர்.

நான் துணிந்தவள் என்று தலைப்பிடப்பட்ட அவரின் சுயசரிதை எல்லாரும் வாசிக்க வேண்டிய ஒன்று. துணிந்து, நிமிர்ந்து நின்று வானைத்தொட முயலும் எல்லா பெண்களுக்கு மட்டுமல்ல எல்லாருக்கும் கிரண் பேடி ஒரு முன்மாதிரியே.

அக ஒளியால் அற்புதங்கள் செய்த ஹெலன் கெல்லர் !

ஹெலன் கெல்லர் நினைவு தினம் ஜூன் ஒன்று. வாழ்க்கையில் துன்பங்கள் தொடர்ந்து துரத்தும் பொழுது நின்று,நிதானித்து அதை வெல்ல முடியும் என்று உடற்குறைபாடுகளை கடந்து சாதித்த ஹெலன் கெல்லரின் வாழ்க்கை காட்டுகிறது.
இவரின் அப்பா அமெரிக்க உள்நாட்டு போரின் பொழுது ராணுவத்தில் வேலை பார்த்தவர். பருத்தி சார்ந்த தொழிலில் ஈடுபட்டு கொண்டிருந்த நடுத்தர குடும்பம் அவர்களுடையது. 

 

ஆறு மாதத்திலேயே பேச ஆரம்பித்து விட்ட ஹெலன்
கெல்லர் பதினெட்டு மாத சிறுமியாக இருக்கிற பொழுது மூளைக்காய்ச்சல் வந்தது.  காய்ச்சல் போனதும் எல்லாம் சரியாகி விட்டது என்று பெரியவர்கள் நினைத்தார்கள். பேசும் திறனும்,பார்வையும் அந்த பிஞ்சுக்குழந்தைக்கு பறிபோனது.

இந்த குழந்தை அவ்வளவு தான் என்று எண்ணிய பொழுது   வேலைக்காரர் ராபின் சார்ல்சின் மகள் மார்த்தாவின்  நட்பு வரம் போல வந்து சேர்ந்தது. இடிக்காமல் ஓடவும்,கைகோர்த்து நடக்கும் அவரிடம் பழகினார் இளம்வயது ஹெலன். ஏழு வயதுக்குள் இந்த தோழிகள் இருவரும் தங்களுக்குள் தொடர்பு கொள்ள அறுபது
வெவ்வேறு குறியீடுகளை உருவாக்கி இருந்தார்கள். பின்னர் அக ஒளியருக்கான பள்ளியில் அவரை சேர்க்க முயன்ற பொழுது கடுமையாக மறுத்தார் ஹெலன்.

அவருக்கான ஆசிரியரை பல்வேறு இடங்களில் தேடி இறுதியில் ஆன் மான்ஸ்பீல்ட் சுல்லிவன் வந்து சேர்ந்தார். ட்ரக்கொமா எனும் கொடிய கண் வியாதி ஏற்பட்டு கண் பார்வை பறிபோன ஆனி  அக
ஒளியர்  பள்ளியில் சேர்ந்த  அங்கே முதன்மையான மாணவி ஆனார். இருபது வயதை எட்டிய பொழுது தான் அவருக்கு அந்த முக்கியமான பணி வந்தது. ஹெலன் கெல்லருக்கு பாடம் கற்பிக்கும் பணி.

ஒவ்வொரு பொருளையும் உணர வைத்து தான் பாடம் நடத்துவார். DOLL என்று ஹெலனின் கையில் எழுதும் பொழுதே அவரை பொம்மையை தொட்டு உணர வைப்பார். வாட்டர் என்று ஒரு கையில் எழுதும் பொழுதே இன்னொரு கையில் நீரை ஓட விட்டு
அதை உணர வைக்கிற அற்புதத்தை செய்தார்.

கல்லூரிக்கு ஹெலன் கெல்லர் போன பொழுது கூடவே ஆனியும் போவார். அவரின் கரங்களில் ஆசிரியர் பாடம் நடத்த நடத்த வார்த்தைகளை உடனடியாக ஆனி வரைந்து
புரிய வைப்பார் என்றால் நீங்கள் எத்தகைய வேகம் அது என்று புரிந்து
கொள்ளலாம். ஹெலன் கெல்லர் அதிகாரப்பூர்வமாக பட்டம் பெற்றால் ஆணியோ
ஆசிரியையாக சாதித்தார்

ஹெலன் கெல்லர் தன்னுடைய வாழ்க்கை கதையை என் கதை என்று இருபத்தி நான்கு வயதில் எழுதி வெளியிட்ட பொழுது அது பரவலான் கவனம் பெற்றது. நாற்பது
வருடகாலம் ஹெலன் கெல்லருக்கு ஆணி ஆசிரியராக இருந்தார். ஹெலன் கெல்லர் பெண்களுக்கு வாக்குரிமை,அக ஒளியருக்கு உரிமைகள் என்று பல்வேறு பணிகளில் தன்னை ஈடுபடுத்திக்கொண்டார் ஹெலன் கெல்லர். ஐம்பத்தி நான்கு நூல்கள்
எழுதி பரவலாக தன்னம்பிக்கை மற்றும் உத்வேகம் ஆகியவற்றை விதைத்தார். அவர் எண்பத்தி எட்டு வயதில் மறைந்த பொழுது சாதிக்க உடலின் ஆற்றலை விட மனதின் முனைதலே முக்கியம் என்கிற வலுவான பாடத்தை உலகுக்கு தந்திருந்தார்.

மௌன வசந்த போராளி ரேச்சல் கார்சன் !

ரேச்சல் கார்சன் என்கிற மௌன வசந்தம் நூலை எழுதிய பெண்மணியின் வாழ்க்கை ஏற்படுத்திய அதிர்வலை கடந்த நூற்றாண்டின் சூழலியல் வரலாற்றில் மறக்க முடியாதது. எளிய குடும்பத்தில் பிறந்த ரேச்சல் பால்ய வயதிலேயே விலங்குகள்,பறவைகள் ஆகியவற்றைக்கொண்டு கதைகள் தீட்டினார்.

ரேச்சல் கார்சன் உயிரியல் பாடத்தில் பட்டம் பெற்ற பின்னர் கடல்வாழ் உயிரிச்சூழல்,மீன்வளம் ஆகியவற்றை பற்றி படித்து முடித்த பின்னர் முனைவர் ஆய்வு செய்யலாம் என்று பகுதி நேரத்தில் வேலை பார்த்துக்கொண்டே அவர் இயங்க முடிவு செய்த பொழுது அவரின் தந்தையின் இறப்பு குடும்பத்தை உலுக்கியது. 

குடும்பத்தின் பசியை போக்க வேலை செய்ய வேண்டும் என்கிற சூழலில் மேரி ஸ்காட் சிங்கர் எனும் விஞ்ஞானியின் உதவியால் மீன்வளத்துறையில் தற்காலிக பதவி கிடைத்தது. தேர்வெழுதி அதை நிரந்தரமாக்கி கொண்டார் அவர். அக்காவின் மரணத்தால் அவரின் இரண்டு குழந்தைகளையும் தானே வளர்க்க வேண்டிய இக்கட்டுக்கும் அவர் தள்ளப்பட்டார். 

குடும்ப சூழல் அழுத்திக்கொண்டு இருந்த தருணத்தில் சூழலியல் அதிலும் குறிப்பாக கடல் சார்ந்து தன்னுடைய தேடலை அவர் அதிகப்படுத்திக்கொண்டே போனார். கடற்காற்றின் கீழே என்கிற நூல் அவருக்கு பாராட்டை தந்தாலும் பெரிய அளவில் விற்பனையாகவில்லை. இந்த சூழலில் அமெரிக்க மீன் மற்றும் காட்டியிரி சேவை அமைப்பின் ஆசிரியராக ஆனபின்பு ‘நம்மை சுற்றியிருக்கும் கடல்’, ‘கடலின் முனையில்’,’வானைபற்றி சில சங்கதிகள்’ ஆகிய நூல்கள் எளிய மொழியில் சூழலியல் பற்றி பார்வையை மக்களிடம் கொண்டு சேர்த்தன. அதிலும் அவரின் இரண்டாவது நூல் ஆவணப்படமாகி ஆஸ்கர் விருதை அள்ளியது.

இந்த சூழலில் தான் அவருக்கு அவரின் தோழியான ஓல்கா ஓவன்ஸ் ஹக்கின்ஸிடம் இருந்து ஒரு கடிதம் வந்தது. 1956-ம் வாக்கில் இங்கிலாந்தில் இலைகளை ஜப்பான் வண்டுகள் தின்று கொண்டிருந்தன. அவற்றை கொல்ல பூச்சிகொல்லியை வான் வழியாக ஹெலிகாப்டரின் மூலம் தெளித்தார்கள். அந்த பூச்சிக்கொல்லி பூச்சிகளை கொன்றதோடு நில்லாமல் நீர் வெளிகளில் கலந்து மீன்களை கொன்றது. மண் புழுக்களில் சேர்ந்து விஷமாக நிலம்,நீர்,காற்று ஆகியவற்றை பூச்சிக்கொல்லி மாசுபடுத்தியது . அதை உண்ட பறவைகள் கூடு கட்ட மறுத்தன. ஓரளவுக்கு பாதிக்கப்பட்ட பறவைகள் கூடு கட்டினாலும் அவை ஈன்ற முட்டைகளில் இருந்து குஞ்சுகள் வெளிவரவே இல்லை. ஓடுகள் வலுவிழந்து போய் பல முட்டைகள் போட்டதும் அழிந்து போயின. அதிலும் குறிப்பாக ராபின் என்கிற வசந்த கால பறவை பாதிக்கப்பட்டது. அதன் மவுனம் தோழியின் மனதை கீறியது. அதை குறிப்பிட்டு அவர் எழுதிய வாசகம் ரேச்சலை உலுக்கியது. 

DDT என்கிற பூச்சிக்கொல்லி முதன்முதலில் 1874 இல் உருவாக்கப்பட்டது ; ஒரு 55 வருடங்கள் கழித்து அதை பூச்சிக்கொல்லியாக பயன்படுத்தலாம் என்று பால் ஹெர்மான் முல்லர் என்பவர் கண்டுபிடித்தார். அவருக்கு அதற்காக நோபல் பரிசு 1948 இல் வழங்கப்பட்டது. பூச்சிகளை மொத்தமாக கொல்வதற்கு விமானங்களில் இருந்து இந்த பூச்சிக்கொல்லியை தெளித்த சம்பவங்கள் ஏராளமாக உண்டு; DDT பொடியை பூசிக்கொண்டு போர் செய்யப்போகும் இடத்தில் பூச்சிகள் தங்களை கடிக்காமல் இருக்குமாறு ராணுவங்கள் பார்த்துக்கொண்டன. 

இந்த பூச்சிக்கொல்லி அமெரிக்காவில் உண்டாக்கிய தாக்கத்தை பற்றி தோழியின் கடிதத்துக்கு பிறகு ரேச்சல் ஆய்வு செய்தார். ஏற்கனவே பல்வேறு நிபுணர்கள் அதைக்குறித்து செய்த தனித்தனி ஆய்வுகளை ஒன்றாக தொகுத்தார். அந்த பூச்சிக்கொல்லிகள் எப்படி பறவைகள்,விலங்குகள் ஆகியவற்றையும் சூழலையும் பாதிப்பதோடு நில்லாமல் குழந்தைகளையும் தன்னுடைய நச்சுத்தன்மையால் தாக்குகிறது என்று ஆதாரப்பூர்வமாக நான்கு வருடகால தேடலுக்கு பின்னர் எழுதினார். 

மொட்டைக்கழுகுகள் என்கிற அமெரிக்காவின் தேசியப்பறவையின் முட்டை ஓடு வலுவிழப்பது துவங்கி மனிதர்களுக்கு கேன்சர் ஏற்படுவது வரை எண்ணற்ற பாதிப்புகளை அது உண்டாக்குவதை சுட்டிக்காட்டினார். மேலும் எப்படி கதிர்வீச்சு மரபியல் மாற்றங்களை உண்டு செய்கின்றனவோ அது போலவே பூச்சிக்கொல்லிகளும் மனிதர்களிடையே பல மோசமான ஆபத்துக்களை உண்டு செய்கிறது என்று எடுத்து சொன்னார். 

அது மட்டுமில்லாமல் உணவுச்சங்கிலியின் அடுத்த அடுக்குக்கு பூச்சிக்கொல்லி நகர்கிற பொழுது அதன் அளவு அதிகரிப்பதையும் அதிர்ச்சியோடு நிரூபித்தார். மேலும் எந்த பூச்சிகளை கொல்ல பூச்சிக்கொல்லியை உருவாக்கியதாக சொன்னார்களோ அந்த பூச்சிகள் எதிர்ப்பு சக்தி பெற்று DDT யை செயலிழக்க செய்ததையும் பதிந்தார். இன்னொரு பெரிய சிக்கல் இயற்கையான எதிரிகள் ஏற்கனவே DDT யால் அழிக்கப்பட்டு விட்டதால் எதுவுமே தேறாமல் இறுதியில் விஷத்தை மட்டுமே மனித குலம் சுமக்க வேண்டி நேரிட்டது என்று அவர் அறிவித்த பொழுது உலகம் நிமிர்ந்து உட்கார்ந்தது, 

நியூயார்க்கர் இதழில் தொடராக வந்த மௌன வசந்தம் நூலில் எப்படி பசுமை மற்றும் இயற்கை வனப்பு நிறைந்த ஒரு நிலப்பகுதி எதிரிகளின் சதியெல்லாம் இல்லாமல் அம்மண்ணின் மக்களின் செயல்பாடுகளால் அழிந்து காணாமல் போகிறது என்று கதை வடிவில் அவர் பதிவு செய்து வருங்காலத்தை பற்றி எச்சரித்தார். அவருக்கு எதிராக DDT நிறுவனங்கள் வழக்குகளை பதிவு செய்தன. அவரின் புத்தக அறிமுகங்கள் வராமல் தடுக்கும் முயற்சிகள் நிகழ்ந்தன. ஆனாலும் பத்து லட்சம் பிரதிகள் ஐம்பதே நாட்களில் விற்று தீர்ந்தது. 

அவர் இந்த காலத்தில் புற்றுநோயால் பெருமளவில் அவதிப்பட்டுக்கொண்டிருந்தார். அவரின் மார்பகத்தை துண்டித்து விட்டு தீனமான குரலில் மக்களுக்காக குரல் கொடுத்தார். தலையில் கதிர்வீச்சு சிகிச்சையால் ஏற்பட்ட வழுக்கையை விக் அணிந்து மறைத்தவாறு பல்வேறு CBS டி.வி. ஷோக்களில் உரையாற்றினார். அவரின் இடுப்பு எலும்பு பகுதி முழுக்க பாதிக்கப்பட்டு அமர முடியாத சூழலிலும் வருங்கால சந்ததி நிமிர்ந்து நடக்க வேண்டும் என்று போராடினார்.

ஒரு பேட்டி முடிந்ததும் தலையின் மீது கரங்களை வைத்து அப்படியே மேசையில் சாய்கிற அளவுக்கு புற்றுநோய் அவரை தின்று கொண்டிருந்தது,என்றாலும். இறக்கிற வரை DDT க்கு எதிராக அவர் போராடி 56 வயதில் மரணித்து போனார். அவரை கம்யூனிஸ்ட் என்றும்,சதி செய்கிறார்,பொய்யர் என்றும் எழுதிய இதழ்களே அவரை உலகை மாற்றியவர் என்று அவரின் இறப்புக்கு பின்னர் DDT தடை செய்யப்பட்ட பின்னர் பதிவு செய்தன. மௌன வசந்தம் உண்மையில் மக்களின் வசந்தத்தை ஓரளவுக்காவது மீட்டது !