தனித்தமிழ் இயக்கத்தின் தந்தை மறைமலையடிகள்

மறைமலையடிகள் எனும் தனித்தமிழ் இயக்கத்தந்தை பிறந்த தினம் இன்று. தமிழ் மொழியில் வடமொழி கலந்து எழுதுவது அன்றைய காலத்தில் மிக இயல்பான ஒன்றாக இருந்து வந்தது. அதையே பெருமையாகவும் பண்டிதர்களும் கருதினர். நாகப்பட்டினத்துக்கு அருகில் உள்ள காடம்பாடியில் பிறந்த இவருக்கு திருக்கழுக்குன்ற இறைவனை நினைவுப்படுத்தும் வகையில் வேதாசலம் என்று பெயர் சூட்டப்பட்டது. சுந்தரம் பிள்ளையின் மனோன்மணீயம் நூலுக்கு நயவுரை எழுதி இவர் அனுப்பியது சுந்தரம் பிள்ளையை வெகுவாக கவர்ந்தது. அதனால் இவருக்கு கேரளாவில் தமிழ் ஆசிரியர் பணி கிடைக்குமாறு செய்தார் சுந்தரம் பிள்ளை. அப்பணியை வெகு விரைவில் துறந்து வெளியேறிய வேதாசலம் சென்னை கிறித்துவக்கல்லூரியில் பரிதிமாற் கலைஞருடன் இணைந்து தமிழ்ப்பணி ஆற்றினார்.

”பெற்ற தாய்தனை மக மறந்தாலும் ” என்று துவங்கும் வள்ளலாரின் அருட்பா பாடலை நெக்குருக பாடிவிட்டு மகள் நீலாம்பிகையை நோக்கி ”இதில் உற்ற தேகத்தை உயிர் மறந்தாலும் ” என்று அடிகளார் பாடியுள்ளார். இதையே யாக்கை எனும் நற்றமிழ் சொல்லால் குறித்திருந்தால் இன்னமும் இனிமையாக இருந்திருக்கும்.” என்று புலம்பினார். அன்று முதல் எல்லாவற்றையும் தனித்தமிழில் பயன்படுத்துவது என்று இருவரும் முடிவு செய்தார்கள். வேதாசலம் மறைமலையடிகள் ஆனார். ‘ச‌ம‌ர‌ச‌ ச‌ன்மார்க்க‌ம்’ என்னும் த‌ம் இல்ல‌த்தின் பெயரை ‘பொதுநிலைக் க‌ழ‌க‌ம்’ என்றும், தாம் ந‌ட‌த்திவ‌ந்த‌ ‘ஞான‌சாக‌ர‌ம்’ திங்க‌ளித‌ழை ‘அறிவுக்க‌ட‌ல்’ என்றும் மாற்றினார்.

ஆரியத்தை நீக்கிய தமிழ்த்திருமணம், திருவள்ளுவர் ஆண்டுமுறை, தமிழர் மதம், தமிழரின் நான்மறை முதலியவை மறைமலையடிகள் கொண்டுவந்ததே. வேள்வி நிகழ்த்தல், ஆரியவழிபாடு முதலியவற்றையும் எதிர்த்தார். ஆரியர் எப்படி தமிழ்நாட்டை சீரழித்தனர் என்று ஆதாரங்களை அடுக்கினார் அடிகளார்.

அதோடு நில்லாமல் சைவ சித்தாந்த பதிப்பகம் உருவாவதற்கும் முக்கிய காரணமானார் . அவரின் வாசிப்பு எல்லையில்லாதது. அவர் மாதத்துக்கு ஐம்பது ரூபாய்க்கு புத்தகம் வாங்கி வாசிக்கிற குணம் கொண்டவராக இருந்தார். அவரின் நான்காயிரம் நூல்கள் தான் மறைமலையடிகள் நூலகத்துக்கான அச்சாரம். பேச்சில்,எழுத்தில் எங்கும் தனித்தமிழை இவர் கொண்டு வந்த காலத்தில் திராவிட இயக்கத்தின் எழுச்சியும் ஏற்பட்டு இருந்தது. ஆரியரின் வடமொழியை நிராகரிப்போம் என்று இவரின் வழிநின்று எண்ணற்ற இளைஞர்கள் தனித்தமிழில் செயலாற்ற ஆரம்பித்தனர்.

அவர் வாழ்க்கை வரலாற்றை எழுதிய ரவி வைத்தீஸ்,’மறைமலையடிகள் வடமொழி எதிர்ப்பு, பிராமணிய எதிர்ப்பு, சாதி எதிர்ப்பு, வேதாந்த எதிர்ப்பு ஆகியவற்றை இலக்காக கொண்டு இயங்கியவர்’ எனப்பதிவு செய்கிறார். வடமொழியில் ஆழ்ந்த புலமைமிக்க அடிகள் சாகுந்தலத்தை தமிழில் மொழிபெயர்த்தார். அபாரமான ஆங்கில மொழியாளுமை கொண்ட அவர் தம் நாட்குறிப்புகளை ஆங்கிலத்தில் எழுதினார். முனைவர் இலக்குவனார் ‘மறைமலையடிகள் கவிதை, நாவல், அறிவியல், யோகா, மொழி ஆய்வு, வரலாற்று ஆய்வு, ஒப்பிலக்கயம் என அடிகளின் பங்களிப்பு பரந்துபட்டது.’ எனக் குறிப்பிடுகிறார்.

ஐம்பத்தி எட்டு வயதில் ராஜாஜி அரசு சென்னை மாகாணத்தில் ஹிந்தி திணிப்பை செயல்படுத்த முயன்ற பொழுது சிறை புகுந்தார் அடிகள். ‘பொதுமொழி என்பது மக்களால் பேசப்படுகிறது. வாழும் மொழியாக இருந்தால் மட்டும் போதாது. அம்மொழி பண்டைய மொழியாக இருக்கவேண்டும். தொடர்ச்சியாக நெடுங்காலம் பேசப்பட்டு, இப்போதும் பேசும்மொழியாக இருக்கவேண்டும். அந்த மொழி உயரிய இலக்கிய வளம் நிரம்பியதாக இருக்கவேண்டும். அந்த மொழியைப் பேசுகின்ற மக்களின் அரசியல் கொள்கைகள், சிந்தனை சார்ந்த சமயக் கொள்கைகள், சமூக நெறிகள் போன்ற
மக்கள் மனமுவந்து ஏற்கத்தக்க பல்துறை அறிவுசார்ந்த இலக்கியங்கள் சொந்தப் படைப்பிலக்கியங்கள் கொண்டதாக இருக்கவேண்டும். அந்த வகையில் இந்தி மொழிக்கு பழமைச் சிறப்பும் இல்லை; இலக்கிய வளமும் இல்லை. வட இந்தியாவில் இந்தி பேசப்படுவதிலேயே பலவித வேறுபாடுகள் உள்ளபோது தமிழர்களை இந்தியைக் கற்றுக் கொள் என்று வற்புறுத்துவது சக்தியையும் முழு நேரத்தையும் வீணாக்குவதாகும்’ என்று உறுதியாக பதிவு செய்தார் அடிகள்

மறைமலையடிகள் இல்லாமல் போயிருந்தால் இன்றைய தமிழ் உரைநடை தனித்தமிழாக இருந்திருக்காது. தவறிப்போன தமிழாக இருந்திருக்கும் என்பதில் ஐயமில்லை. அவரைப்பற்றி தமிழ்த்தென்றல் திரு.வி.க. குறித்த வரிகளோடு இந்த கட்டுரையை முடிக்கலாம் ,” தென்னாடு அடிகளால் விழிப்புற்றது என்று மண்ணும் முழங்கும்; மரமும் முழங்கும்; அடிகள் பேச்சு பல பேச்சாளரைப் படைத்தது; எழுத்து பல எழுத்தாளரை ஈன்றது; நூல் பல நூலாசிரியர்களை அளித்தது. அடிகளே தென்னாடு, தென்னாடே அடிகள்”.

புகைப்பட நன்றி: விர்ஜினியா பல்கலைக்கழகம்

ஆணாதிக்கமும், இதய தெய்வம் அம்மாவும்!

தமிழகத்தின் அரசியல் உலகில் கால் நூற்றாண்டு காலம் கோலோச்சிய செல்வி. ஜெயலலிதா அவர்கள் உடல்நலமின்றி மரணமடைந்துள்ளார். முப்பது வருடங்களுக்குப் பிறகு இரண்டாவது முறை  தொடர்ந்து பிடித்துச் சாதனை படித்த அவரின் இந்த மரணம் ஈடு செய்ய முடியாதது.
அம்மு என்று அறியப்பட்ட அவரின் வாழ்க்கையில் அவர் விரும்பிய எதுவும் அவருக்குக் கிடைக்கவில்லை என்று அவர் ஒரு பேட்டியில் சொல்லியிருந்தார். பத்தாம் வகுப்பில் மாநில அளவில் இடம் பிடித்த அவரை, “இனிமேல் படிக்கப் போக வேண்டாம். எனக்குத் திரைப்பட வாய்ப்புகள் குறைந்து விட்டன. குடும்பத்துக்கு நீ தான் சோறு போடவேண்டும்.” என்று அம்மா சந்தியா சொன்ன பொழுது, “நான் மேலும் படிக்கவேண்டும்.” என்று அழுது அரற்றிய அவரின் குரல் காலத்தின் காதுகளில் மட்டுமே விழுந்தது.

காலையில் நான்கு மணிக்கு எழுந்து பரதநாட்டியம் கற்றுக்கொண்டே ஆகவேண்டிய அவரின் குழந்தைமை காணடிக்கப்பட்டது. வாழ்க்கையில் அடுத்து என்ன என்று யோசிப்பதற்குள் திரையுலகமும், அரசியலும் அவரை வாரிச் சுருட்டிக் கொண்டது. ஒரு தனித்த, கம்பீரமான ஆளுமையாகத் தன்னை உணர்ந்த அவரைத் திரையில் கவர்ச்சிப் பதுமையாகக் காட்டியதை அவர் வெறுத்தார் என்பதை இருபத்தி மூன்று வாரங்கள் குமுதத்தில் மனந்திறந்து அவர் எழுதிய வாழ்க்கை வரலாறு சொன்னது.

எம்.ஜி.ஆரால் கொள்கை பரப்புச் செயலாளராக ஆக்கப்பட்ட அவர் சொகுசாக இருக்க எண்ணவில்லை. தெருவுக்குத் தெரு இறங்கி பிரச்சாரம் செய்தார். கடைக்கோடி கிராமம்வரை சென்று வந்தார். மேடைகளில் அவர் பேசுகிற பொழுது,”இந்த கோமளவல்லி” என்று ஏகவசனத்தில் அவரை அழைத்துப் பேசுவது திமுகவினருக்கு வழக்கம். சட்டசபையில் நுழைந்த பொழுது அவர் தலைவிரி கோலத்தோடு வெளியே வரவேண்டி இருந்தது. அதை நாடகம் என்று சொன்னாலும், “விட்டால் நாட்டுக்கு

ஜெயலலிதா கூட முதல்வர் ஆகிவிடுவார் போல இருக்கிறது.” என்று முரசொலி மாறன் விளையாட்டாகச் சொன்னது அவரின் வாழ்க்கையில் உண்மையாகும் காலம் விரைவில் வந்தது.

இரட்டை இலை சின்னத்தை மீட்டு ராஜீவ் படுகொலையின் அலையில் அவர் வென்றார். அப்பொழுது அவர் நடத்திய ஆட்சி ஆடம்பரம், ஊழல், அதிகார துஷ்பிரயோகம், சர்வாதிகாரம் ஆகியவற்றின் கலவை எனலாம். இதைவிட மோசமாக ஒருவர் ஆண்டுவிட முடியுமா என்று எண்ணுகிற அளவுக்கு அந்த ஆட்சி இருந்தது. மத்திய அமைச்சரின் உயிருக்கே கூட உத்திரவாதம் இல்லாத அளவுக்கு நிலைமை இருந்தது. அள்ளிக் குவித்த சொத்துக்கள், நொறுங்கிப் போன நிர்வாகம் என்று தரைதட்டிய கப்பலாக ஆட்சி மாறியது. சட்டசபையில் திமுகவுக்கு ஒற்றை இலக்கத்தில் எண்கள் இருக்கவே ஜெயலலிதாவுக்குச் சட்டசபையின் மாண்பு விளங்காமல் போனதோ என்னவோ? அடுத்த வந்த தேர்தலில் ஜெயலலிதாவே வீட்டுக்கு அனுப்பப்பட்டார்.

கோவை குண்டுவெடிப்புக்கு பின்பு நடந்த நாடாளுமன்ற தேர்தலில் அதிமுகவின் வெற்றி பாஜகவின் ஆட்சி அதிகாரத்துக்குத் தேவைப்பட்டது. நல்லம ரெட்டி எனும் நேர்மையான அதிகாரியால் அவரின் கழுத்துக்கு மேலே சொத்துக்குவிப்பு வழக்கு கத்தி தொங்கிக்கொண்டு இருந்தது. அதற்கென்ன தம்பி துரையைச் சட்டத் துறை அமைச்சராக ஆக்கினால் போதும் என்று கண்ணசைத்தார். வாஜ்பேயி, “உத்தரவு!” என்று அதை நிறைவேற்றினார்.

தம்பிதுரை அமைச்சராக ஆனதன் விளைவு என்ன தெரியுமா? பாஜக அரசாங்கத்தில் இருந்த ராம் ஜெத்மலானியின் வரிகள் இவை: 5 பிப்ரவரி 1999 அன்று அப்போதைய சட்ட அமைச்சரான தம்பிதுரையைக் கொண்டு ஏப்ரல் 6, 1997-இல் தமிழக அரசு ஜெ’வுக்கு எதிரான 46 ஊழல் வழக்குகளை விசாரிக்க நியமித்த மூன்று சிறப்பு நீதிபதிகளின் நியமனம் செல்லாது என ஒரே கையெழுத்தின் மூலம் மாற்றினார். அதன் மூலம் வழக்குகள் மீண்டும் பழைய செஷன்ஸ் நீதிமன்றங்களுகே சென்றன. நீதிமன்றத்தை தனக்கேற்றபடி வளைக்க முயலும் புரட்சித் தலைவியாக அவர் அப்பொழுதே முழுமையடைந்து இருந்தார். திமுகவின் ஆட்சிக்கலைப்பு என்று அடுத்தப் பணியை அவர் இட அதிர்ந்து போன பாஜக அரசை கவிழ்த்தார்.

ஜெயலலிதா பதினாறு வருடங்களாக மத்தியில் ஆட்சியில் பங்கு பெறமுடியாத சூழல் நிலவியது என்றாலும் மாநில உரிமைகளுக்காக அவரின் குரல் பலமாக ஒலித்தது என்பதே உண்மை. அதற்கான ஆரம்ப அடையாளங்களை அவரின் மாநிலங்களவை உரைகளிலேயே காணலாம். அவர் இப்பொழுது மருத்துவமனையில் இருந்த காலத்தில் சரக்கு சேவை வரி மீதான தன்னுடைய நியாயமான எதிர்ப்பை தமிழகம் முடித்துக் கொண்டது. NEET க்கு எதிரான குரல், இந்தியாவின் இலவச அரிசி திட்டத்தில் கைவைக்கும் தேசிய உணவுப் பாதுகாப்புச் சட்டம் எல்லாவற்றுக்குமான எதிர்ப்பு அவர் அப்போல்லோவில் இருந்த காலத்தில் முடித்து வைக்கப்பட்டது.

‘குடும்ப அரசியல் என்பது காட்டு ராஜாங்கம்.’ என்று சொன்ன அண்ணாவின் வழியில் வந்தவர்களாகக் காட்டிக் கொண்டவர்களான திமுக, அதிமுக ஊழலை நிறுவனமயப்படுத்தினார்கள். கருணாநிதிக்கு அவரின் பரந்து, விரிந்த பெருங்குடும்பம் ஊழலின் ஊற்றுக்கண்ணாக மாறியது என்றால் ஜெயலலிதாவுக்கு மன்னார்குடி குடும்பம் இருந்தது. பிராமணராக ஜெயலலிதா இருந்தது தமிழகத்தின் பிற்படுத்தப்பட்டோர் அரசியலில் எந்தக் குறிப்பிட்ட சமூகத்தையும் சேராதவர் என்கிற ஈர்ப்பை அவருக்குத் தந்தது. முக்குலத்தோர், கொங்கு வெள்ளாளர் கூட்டணியைக் கொண்டு தன் ஆட்சியை அவர் நடத்தினார்.

 

பெண்களின் மீதான வன்முறையில் பெரும்பங்கு வகித்த சாதி அமைப்பின் காவலர்களோடு கூட்டு என்பதால் ஆணவப் படுகொலைகள் நடந்த பொழுது கள்ள மவுனம் சாதிப்பதே அவரின் வழக்கமாக இருந்தது. திமுகவை போலவே தலித் படுகொலைகள் மீதான அவரின் விசாரணை கமிஷன்கள் கண் துடைப்பாக இருந்தன.
பெண்களின் காவலராகத் தன்னைக் காட்டிகொண்ட ஜெயலலிதா இந்தியாவுக்கு முன்மாதிரியான சமூக நலத் திட்டங்களைச் செயல்படுத்தினார். திமுகச் செய்கிற எல்லாவற்றையும் இழுத்து மூடுவது என்பதற்கு மாறாகப் பெண்கள், குழந்தைகள் சார்ந்த திட்டங்களுக்கு அவர் கூடுதல் நிதி ஒதுக்கினார். ஆனால், அவரின் கட்சியில் பெண்கள் ஓரங்கட்டப்பட்டே இருந்தார்கள். ‘அம்மா வாழ்க’ என்றும், ‘இதய தெய்வம், புரட்சித் தலைவி தங்கத்தாரகை’ அம்மா என்று துதிபாடி, முதுகு வளைத்து தான் பதவியில் நீடிக்க முடியும் என்பதே பாடமாக இருந்தது. உட்கட்சி ஜனநாயகம் இல்லாத கட்சியில் அடுத்தக் கட்டத் தலைவர்களே இல்லாத பொழுது பெண்களின் குரலுக்கு மட்டுமா நியாயமான இடம் கிடைத்துவிடும்?
டாஸ்மாக் என்பதை ஒரு வருமானம் தரும் கற்பகமாக ஜெயலலிதா பார்த்தார். பெண்களின் மீதான வன்முறைக்கும், அடுத்தத் தலைமுறையின் வீழ்ச்சிக்கும் பெருமளவில் வழிவகுக்கும் அதைக்கொண்டே நலத்திட்டங்களுக்கான அரசியலை கட்டமைத்தார். டாஸ்மாக் படிப்படியாக மூடப்படும் என்று சொல்லியிருந்தாலும், டாஸ்மாக் என்பதைத் திமுகவுடன் போட்டி போட்டு அவர் வளர்த்தெடுத்தார் என்பதே உண்மை.

தேர்தலில் வெல்வதற்குத் திமுகப் பயன்படுத்திய அதே சாதிக்கூட்டணி, பணம், படைபலம் ஆகியவற்றையே அவரும் நம்பியிருந்தார். மன்னார்குடி குடும்பம் மாபியா என்கிற அளவுக்குச் செயல்பாடுகள் நிகழ்ந்தன.

பெண்களின் மீதான குற்றங்கள் இந்தியாவிலேயே கம்மியாக இருக்கும் மாநிலம் தமிழகம் தான் என்கிற சாதனையை இரு ஆட்சிகளும் மாறி, மாறிச் செய்ததாக indiaspend அமைப்புச் சொல்கிறது. எனினும், பெண்கள் மீதான குடும்ப வன்முறை வழக்கில் தண்டனை பெருமளவு தமிழகத்தில் மிகக்குறைவு. கலப்புத் திருமணங்கள் தமிழகத்தில் மிகவும் குறைவான அளவிலேயே நிகழ்வதாக ஆய்வுகள் சுட்டிக்காட்டுகின்றன. “அடிப்பவன் நமக்கு ஓட்டு வாங்கித்தரும் ஜாதிக்காரன்.” என்று ஜெயலலிதா கண்டும், காணாமல் இருந்தார். பிற்படுத்தப்பட்டோர் அரசியல் பிராமண எதிர்ப்பில் இருந்து எழுந்து வரும் தலித்துகளை அடக்கும் ஒன்றாக மாறியது அண்ணாவுக்குப் பிந்தைய திராவிட ஆட்சியின் வேதனையான சாதனை. கலப்புத் திருமணம் புரிந்தால் பாதுகாப்பில்லை என்று மேற்கு, வடக்கு வட்டாரங்களில் அஞ்சுமளவுக்குச் சாதியமைப்பின் வன்முறை ஜெயலலிதா, கருணாநிதி ஆட்சிகளில் நிறுவனமயமானது.

‘இரும்புப் பெண்மணி’ ஜெயலலிதா என்று புகழ் மாலைகள் பாடுகிறார்கள். சுனில் எனும் பத்திரிக்கையாளர் மீது ஒழுங்கு நடவடிக்கை எடுக்கும் தீர்மானத்தைச் சட்டசபை கொண்டு வந்தது. இந்து ஆசிரியரை கைது செய்யச் சட்டசபை காவல்துறையை அனுப்பி வைத்தது. இந்தியாவிலேயே மிக அதிகமான அவதூறு வழக்குகளைப் போடும் அரசாக அதிமுக அரசு திகழ்ந்தது. விளம்பரங்களால் புகழ்பாடும் பத்திரிக்கைகள் வளர்க்கப்பட்டன. ஜனநாயக ரீதியாகக் கேள்வி கேட்கும் கருத்துரிமையை, எதிர்க்குரலை நசுக்கிவிட்டு பொற்கால ஆட்சி எனப் பொய்ப்பரணி பாடிக் கொள்ளலாமா? இந்தக் கருத்துரிமை காலி செய்யும் அரசியல் எம்.ஜி.ஆரின் நீட்சியே ஆகும்.

தமிழகம் இந்தியாவின் முன்மாதிரி மாநிலம் என்று அமர்த்தியா சென், ழான் தெரேஸ் முதலிய பொருளாதார மேதைகள் மெச்சுகிறார்கள். எனினும், நம்முன் எழுந்து நிற்கும் சவால்கள் பெரிதானவை. மணல் மாபியாவான வைகுண்ட ராஜன் முதலியோர் இயற்கையைச் சூறையாடிய பொழுது அதிமுக அதற்குப் பரிபூரண ஆசீர்வாதம் தந்தது.
கல்வித் தந்தைகள் கொள்ளையடித்து, தரம் மலிவான கல்வியைத் தமிழகத்துப் பிள்ளைகளுக்குத் தாரைவார்க்கையில் அதை வேடிக்கையே இரு ஆட்சிகளும் பார்க்கின்றன.

‘ஒரு கோடி, இரண்டு கோடி’ என்று ஏலம் போட்டே துணைவேந்தர் பதவிகள் நிரப்பப்பட்டு உயர்கல்வியின் தரம் அதலபாதாளத்துக்குப் போய்க்கொண்டு உள்ளது. ஊழலை கச்சிதமாக நிறுவனமயமாக்கி தமிழகத்தின் நீண்ட கால நீடித்த வளர்ச்சி கேள்விக்கு உள்ளாக்கப்பட்டுள்ளது. அமலாக்கத் துறை என்பது தமிழகத்தில் இருக்கிறதா என்கிற அளவுக்கு அதன் செயல்பாடுகள் உள்ளன. தமிழகம் இந்தியாவில் முன்னோடி மாநிலம் என்பது, ரகுராம் ராஜன் சொன்னது போல, “கண் இல்லாதவர்கள் நாட்டில் ஒற்றைக் கண் உள்ளவன் ராஜா!” என்பதைப்போலத் தான்

ஜெயலலிதா பெண் என்பதால் பல்வேறு அவமானங்கள், அடக்குமுறைகளைச் சந்தித்தார். தமிழகத்தில் அவரின் தனிப்பட்ட வாழ்வைக் கொண்டு அவர் மீது சகதியை தரம் தாழ்ந்த அளவில் வாரி இறைத்தார்கள். தன்னுடைய இருப்பைப் பற்றிய கவலை அவருக்கு அதிமுகவின் தலைமைப் பொறுப்பை ஏற்ற காலத்தில் இருந்தது நியாயமானது. ஆனால், இருபது ஆண்டுகாலமாக உட்கட்சி ஜனநாயகமே இல்லை என்பதை நியாயப்படுத்தி விட முடியாது. ஆணாதிக்க அரசியல் என்பது சரி., அந்த ஆணாதிக்கத்தின் கூறாகவே ஜெயலலிதாவும் இருந்தார்.

பெண்கள் ஜனநாயகத்தில் எழுந்துவர முடியாது என்கிற பிம்பத்தை அது தருகிறது. மம்தா கட்சியில் ஓரளவுக்கு ஜனநாயகம் இருக்கவே செய்கிறது. ஷீலா தீட்சித் பதினைந்து வருடங்கள் டெல்லியை ஜனநாயகத் தன்மையோடு ஆள முடிந்திருக்கிறது. சட்டசபையில் எதிர்க்கட்சியின் குரலை 11௦ விதியின் கீழ் எதிர்கொள்வது கூடவா ஆணாதிக்கத்தை அடக்கும் அரசியல்? ஜெயலலிதாவின் எழுச்சி மெச்சத்தக்கது. அதே சமயம், ஜெயலலிதா அதைத்தாண்டிய அவலகரமான ஆட்சியமைப்பையே கட்டி காத்தார். ஒரு பெண்மணி மட்டும் உயர்வது சாதனை, பல்வேறு பெண்கள் மைய அரசியலில் கலக்க வெளியை வழங்குவது தான் நிஜப்பெண்ணியம்.

ஜெயலலிதா ஒரு நேர்முகத்தில் தன்னுடைய வாழ்க்கையை இப்படி விவரித்து இருந்தார்: நான் நாட்டியத்தை வெறுத்தேன். எனினும், இந்தியாவின் தலைசிறந்த நாட்டிய தாரகைகளில் ஒருவராக ஆனேன். நான் வேண்டாம் என்று கதறிய திரையுலகுக்குள் தள்ளப்பட்டேன். அங்கேயும் நான் வெற்றிகரமான நாயகியாக மிளிர்ந்தேன். எனக்கு அரசியலும் விருப்பமானதில்லை. நான் சட்டமும், இலக்கியமும் படிக்க விரும்பினேன். குடும்பச் சூழலால் பத்தாவதோடு என் படிப்பு நின்றுவிட்டது. அதற்கு நான் சுயமாகவே கற்றுக்கொண்டேன். நான் தலைசிறந்த வழக்கறிஞராகப் பாலி நாரிமான், பல்கிவாலா போல மாறியிருப்பேன். விதி என்னை அரசியலுக்கு அழைத்து வந்தது. அதிகாரம் ஒரு தனிமையான இடம். அது முட்படுக்கை, முள்கிரீடம், ஆணிப்படுக்கை. நான் அதை விரும்பவில்லை.
விரும்பாமல் எல்லாவற்றையும் செய்த அவர் தன்னுடைய அகால மரணத்தால் பலரின் விருப்பத்துக்கும் உரியவராக மாறியிருக்கிறார். பெண்கள் நசுக்கும் ஆணாதிக்கச் சூழலில் அவரை முன்மாதிரியாகப் பார்க்கிறார்கள். தவறில்லை. ஆனால், உரையாடலும், ஜனநாயகமும் அற்ற முன்மாதிரியாக இதயதெய்வம் மாறினால் தமிழகத்தின் இதயத்துக்குத் தான் கேடு!

தமிழன் இருக்கானே மச்சி! – ஒலிப்பதிவு

‘தமிழன் இருக்கானே மச்சி!’ என்கிற உரை பல்வேறு காரணங்களுக்காக மறக்க முடியாத ஒன்று. SSN College Of Engineering கல்லூரியில் இதோடு மூன்றாவது முறையாக நான் தமிழ் சார்ந்த நிகழ்வுகளில் பங்குகொள்கிறேன். முதலில் நடுவராக, அடுத்து கடந்த ஆண்டு சாரல் தமிழ் மன்றம் துவக்க விழா smile emoticon இன்றைக்கு Instincts கலைத்திருவிழாவின் தமிழ் நிகழ்வுகளை துவங்கி வைத்தேன்.

ஐம்பது நிமிடங்கள் நீண்ட அந்த உரையில் தமிழர்கள் இந்தி பேசாததால் இந்தியர்கள் இல்லை, தமிழர்கள் வியாபாரத்தில் திறன் குறைந்தவர்கள், சினிமா நடிகர்களை கண்மூடித்தனமாக ஆதரிக்கிறார்கள், பிரிவினைவாதிகள், விடுதலைப் போரில் பெரிய பங்களிப்பு தராதவர்கள், உணர்ச்சிகரமானவர்கள்,விளம்பரப் பிரியர்கள், தன்மானம் இழந்து காலில் விழுபவர்கள், தமிழ்க்கலாசாரத்தில் காதலுக்கு இடமில்லை, சங்ககாலத்தில் மது அருந்தும் பழக்கம் இல்லை, தமிழ்நாடு ஊழலின் உச்சம், தமிழர்கள் இந்திய தேசியத்துக்கு எதிரானவர்கள் முதலிய கருத்துக்களுக்கு மாற்றுப்பார்வைகளை தந்தேன். திராவிடக் கட்சிகளால் வீழ்ந்தோம், மதவாதம் ஏன் தமிழ் நாட்டில் வேரூன்ற முடியவில்லை என்பதை சொல்ல நினைத்து தவறவிட்டு விட்டேன். மற்றபடி பெரும்பாலும் நிறைவைத் தந்த உரை. அதிலும் கிட்டத்தட்ட முப்பது முறை கரவொலி எழுப்பி உற்சாகப்படுத்திய அறுநூறுக்கும் மேற்பட்ட மாணவர்கள் நெகிழ வைத்தார்கள் என்றால், விழா முடிந்த பிறகு நாற்பதுக்கும் மேற்பட்ட இளைஞர்கள் தனித்தனியாகவும் , இளைஞிகள் குழுவாகவும் புகைப்படம் எடுத்துக்கொண்டார்கள்.

கனத்த விஷயங்கள், நாற்பது ஆண்டுகால அரசியல், சங்ககால அம்சங்கள், வரலாறு, புவியியல் சார்ந்த பார்வைகளை நகைச்சுவை கலந்து ஐம்பது நிமிடங்களில் பதினெட்டு-இருபத்தி ஒரு வயது நண்பர்களுக்கு தந்தது தைரியமான முயற்சி. சில போதாமைகள் இருந்தாலும், என்னுடைய மிகச்சிறந்த பேச்சுக்களில் ஒன்று smile emoticon

Vishnu Varatharajan, Vignesh Kr, Thamil Thedal ஆகியோருக்கும் ஏனைய SSN – Institutions அன்பர்களுக்கும் நெகிழ்வான நன்றிகள். ஈரோட்டில் இருந்து என் பேச்சைக் கேட்க வந்து முடிந்த பின்பு பாராட்டிய அந்த தோழருக்கும் நன்றி.

Here it is :This speech tries to debunk myths on Tamil, Tamilians, Tamilnadu. A fifty minute delight in a college boy language coupled with history, language, sociology, political science perspectives…

ஐம்பது நிமிடங்களில் கல்லூரி மாணவர்களின் மொழியில் நிகழ்த்தப்பட்ட ‘தமிழன் இருக்கானே மச்சி!’ உரையின் ஒலிப்பதிவு…